1
Gönül dost iline
varmayalı oldu hayli zamandır
Gözlerinde yaşlar akar
var git halin pek yamadır
Düş yollara vakit var
iken düş durma haydi yola
Sana yakışmayan dost
iline varmadan oturmandır
Bak var söndür gönüldeki
ateşini çıkan dumandır
Sana yakışan dost iline
varman dostun halini sormandır
Ömür kervanı seni alıp
götürmeden var git dost iline
Ecel gelirse alır götürür
bedeni var dost sevgi seline
Bin bir kokuları
gülümsemenle kat dostun açan gülüne
Sana yakışmayan dost
iline varmadan oturmandır
Bak var söndür gönüldeki
ateşini çıkan dumandır
Sana yakışan dost iline
varman dostun halini sormandır
Gülveren’im dost iline
var sil gönlün kirini pasını
Oturarak tutma ölmüş
gönlün yalnız sen yasını
Alma eline gül var iken
şeytanın ağır olan taşını
Sana yakışmayan dost
iline varmadan oturmandır
Bak var söndür gönüldeki
ateşini çıkan dumandır
Sana yakışan dost iline
varman dostun halini sormandır
Mehmet Aluç / Âşık
Gülveren