1 Elimin Hamuruyla Şiirler Derlediğim...



Gözleri kayıp bir şiire düştü yolum madem…

Madem tutsaklığın rahmine düştüm

Bir gece vakti…

 

Hırpani telaşlarım ukdesi

Aşkım rahlesine serili bir güncede takılı aklım işte.

Şimdi şatafatlı bir öksüzlüğü sindirebilirim usulca

Yetilerinde gecenin,

Ölü şehrin surlarına takılı usumun

Mahremiyetine bin bir hicap yükler de yükler

Sakil gece ve münafık yüklü şehirce bir gazapta

Yine yarımadalar,

Yine isyanlar

Yine şehrin dokusuna tünemiş yalnızlığımın

Hicvini sürükler de sürükler

Sayısız titrek hece

Hem de ne için?

 

Patavatsızlığımın gölgesine sığınırım ansızın;

Aşkımın nabzını tutarım

Titrek sesimin huzuruna yatkın

Deki yüreğimin de zikrine vakıf

Hadi olmadı,

Baştan başlayalım diyebilmenin hükmüne

Varmışken Yaratan

Bir de şehla gözlerinde

İçimin yangınlarında

Artık nasıl bir hüzünse, duman duman.

 

Şimdi, evet, şimdi koymalıyım noktayı:

Bunca elem bunca özlem

Ne için?

Söyle hadi ve kendince öfkeni püskür imgelerine

Yazmadığım o son şiirin

İllet titrine yatkın

Bir hazin sona dair

Bir yüklem de kondurabilirsin hani

Üstelik

Gölgemden bile hicap eden,

Suretimi ve sinemi ve de hüznümü yok sayan

Hatta yerin dibine batıran

Bir hikâye kahramanından bile alacaklıyım, sevgili.

 

Demem o ki;

Mümkün atı yok,

Ne şairce bir titre nail

Ne hüzünce seyrinde ömrümün

Gelip gitmelere dair

Son değil de baş bildiğim;

Sevgi değil de aşkın naaşı diye

Onca zaman yaş döktüğüm

Islah ve iflah olmaz

Şehir kaçkını bir hükümdeyim

Kâh yorduğum

Kâh yordadığım

Kâh elimin hamuruyla

Şiirler derlediğime mi

Sevip de köreldiğime mi yanayım?

 

Zanlardan düşen heceler kadarım;

Çocuk yüreğimin nazarında

Kanadığım değil de kanatıldığıma yanarım

Artık kimin nazarında

Hangi soytarı sıfatla mı anıldığıma

Kanayım?

Yoksa dökümlü eteklerinde kaderin

Bir çiçek kadar kırılgan imgelerime

Tutunduğumu mu haykırmalıyım?

 

Ne şiirim ne de kadın;

Ne şairim ne de fazla yalın;

Ne ölümlüyüm ne de melek;

Neyden değil neden yaşadığıma delalet işte

Bunca şiir bunca hikâye;

Gelip de gitmeden duramadığım;

Sevip de yasımı aşkıma katık yaptığım kadarım:

Aslıma ihanet edemem

Budur benim hüznüm budur beratım;

Budur fermanım

Yazmadan yazmaya içimdeki mutluluk

Katlanır;

Yaşadığım değil yaşadığım bunca ikilemdir

İçimdeki yarada konaklı.

 


( Elimin Hamuruyla Şiirler Derlediğim... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 8.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.