Gizden geçerken

Bir gece vakti…

Sýðýndýðýma dair tüm inancýmýn saflýðýnda

Beyazým belki de kýrmýzýya çalan

Yanaklarýnda pervasýzlýðýmýn.

Ýçim kadarým;

Ýçerlediðim,

Ýçtenliðimi baltalar da baltalar evren,

Derken bile kabaran utancýmýn

Yarým ve þehla düþlerine sarýlýp

Ömrünü harcadýðým ne idi de,

Demekten muafým aslýnda

Hele ki Yaratanýn hükmüne olmaz

Tek sorgu tek sual,

Bir kaderin bir de kederin

Ufkundayým madem

Tövbe ettiðim her ölümlü yemine.

Gözümden sakýnmaksa

Gözden çýkardýðým:

Yine dünümde yorgun,

An’ýmda kýrgýn

Yarýným zaten batýlým:

Yarýným kadar olsam da yarým bir þarký

Hangi þiirden varsa farkým

Þaibeli söylemlerin çok çok uzaðýndayým.

Bir yüreðim var ve

Bir de umutlarým:

Hayat kazansa

Kazandýðým deðil.

Kader ise rotamýn saklý olduðu

Baþým gözüm üstüne:

Ne isem,

Neyden gelip niçinler derlemekten

Çok uzaðým yine olsa da

Zaman zaman bir sitem dilimde

Ayrý tutulduðum deðil

Aymazýnda ömrün

Aykýrý bir gölge kadar

Uzaðýndayým kötünün ve þerrin.

Hele ki bir þiir kadar yalnýz

Bazen bir kuytuda haiz kaldýðým

En derin acý;

Kimine göre gereksiz

Belki deme lüksüm de olmamalý elbet

Ne de olsa sahip olduðum

Fýtratýmda olup biten bunca yangýn:

Yine derinlere dalýp

Dünümü kundaklayan bir düþe

Sahip çýkmanýn verdiði gurur kadar

Hatýrþinas bir faniyim altý üstü.

Ölümden de yok korkum

Ne de ziyan ettiðim mutluluða

Yok tek isyaným.

Bir gülden öte

Derlediðim gönül bahçemde;

Bir bülbülün niyazýnda

Yüreðime batan her dikende

Kanasam da kanmaktan yana.

Derlesem de bazen

Dertlenmekten çok

Þükre yaslandýðým:

Elbet halk dilinde

Bir kehanetim bilinmezin indinde.

Þiirden çaldýðým hangi duygu mu?

Þair olmayý beceremediðim

Kaçýncý uykusunda ise muradýmýn,

Dingin bir heceyim altý üstü:

Bir gül’e denk düþtüðüm gizemin

Arka bahçesinde,

Aþka düþtüðüm bir yürekten nemalandýðým

Mutluluðu da boca ettiðim

Yine dilimde yanýk bir türküden

Arda kalan bir nakarat kadar

Yalnýzým

Kendimce uydurduðum bir masalda

Uyuduðum gün ve gece.