—Matematiðin gibi dikkatin de iyiyse þimdi soracaðým soruyu çözebilirsin.
—Kaðýt kalem serbest mi öðretmenim.
—Hadi serbest olsun. Soruyorum, bir otobüs kullanýyorsun, otobüste 23 yolcu var. Ýlk durakta 14 kiþi indi, 8 kiþi bindi. Ýkinci durakta 3 kiþi indi, 27 kiþi bindi. 3. durakta da ne inen oldu ne binen.
Mahmut son duraðý duyunca þaþýrdý. Aslan, sanki düþünmesine izin verirmiþ gibi kýsa bir an durakladýktan sonra, devam etti.
—Bu bilgilere göre bana söyler misin, þoförün yaþý kaçtýr?
—Ha…? Fakat öðretmenim, yolcu sayýsýyla þoförün yaþýný nasýl bulabilirim?
—Ýp ucu veremem artýk. Dikkat etseydin bilmen gerekirdi. Üstelik bunun cevabýný sýnýfta en iyi senin bilmen gerek.
Mahmut düþündü, taþýndý, hesapladý.
—Bilemedim öðretmenim, kaç ?
—Dikkat önemli demiþtim deðil mi? Cümleye baþlarken, “Bir otobüs kullanýyorsun” demiþtim. Otobüsü sen kullandýðýna göre, þoför de sensin. Yani kendi yaþýný söylemen gerekiyordu.
—??? Ama öðretmenim, inenler, binenler derken kafam karýþtý.
—Dikkatini toplayacaksýn Mahmut. Sýnavlarda da “Þýklardan hangisi doðru deðildir?” der, çoðu kiþi ilk gördüðü doðru þýkký iþaretler geçer. Mesela “Aþaðýdaki þýklardan hangisi Aslan öðretmeni ifade edebilecek sýfatlardan biri deðildir?” A)Yakýþýklý B)Zeki C)Sportif D)Sakar
Öðrenciler ‘D’ diye baðýrýrken, Can dayýsýna gülümsedi. Fýsýldayarak sordu;
—Aslýnda hepsi de doðru deðil mi öðretmenim?
—Can sanýrým þýklarý karýþtýrdýn. Bir daha þýklarý karýþtýrma, Burada en þýk benim.
*** *** ***
Akþam Asým bey, Aslan’a sorar;
—Ciddi bir iþ bulamadým diye üzülüyorsun galiba. Üzülme oðlum. Hata insan içindir.
Aslan babasýnýn olgun yaklaþmasýna þaþýrmýþtý;
—Sað ol baba.
—Önemli olan hatalarýndan ders çýkarmaktýr, sen de çok hata yaptýn ama… ders çýkarmak için hatalarýna artýk ara vermelisin, deðil mi?
—Ama babaaaa!
—Ayrýca senin hatalarýnýn ders alýnacak tarafý da yok ki?
—Ama baba az önce demiþtin ki?
—O söylediklerim normal insanlar için, senin gibi her yaptýðý hata olan birine hiç mi hiç uymuyor? Neyse, bu gün ne yaptýn. Bu gün de iþ aramaya gitmiþtin.
—Parttime bir iþe baþladým babacýðým.
—O nedir o?
Aslan okuldan babasýna bahsedemeyeceðini düþündü;
—Bir grup gence, sosyo periyodojik Türkçe öðretiyorum.
Asým bey anlamadý;
—Ýyi iyi… Ben ölmeden doðru dürüst bir iþ bulabilecek misin bakalým? Partaym mý neymiþ, sen ne zaman eve para getireceksin, onu söyle.
—Önümüzdeki hafta Salý inþallah.
—Ýnþallah bakalým, inþallah!
*** *** ***
Aslan, çocuklara hayattaki en sevdiði derslerden olduðu için Türkçe konusunda gerçekten faydalý olmaya çalýþýyor, arada da esprilerle çocuklarýn dikkatini derse çekiyordu.
Sonunda ilk parasýný alacaðý Salý günü gelmiþti. Evden çýkarken babasýna þakayla karýþýk hatýrlattý;
—Akþama ilk haftalýðýmý alýp da geleceðim baba
—Daha iþinin ne olduðunu bile anlamadýk “Sosyo periyojik” diye bir þeyi hayatýmda duymadým ya neyse.
—Amaaan baba, sen ismini boþ ver.
Okula doðru, sevinçle evden çýktý.
*** *** ***
Aslan okula gidince, sabah töreni yapýlýyordu. Tanýþtýðý öðretmenlerden, en sert görünmeye çalýþan Ýdris bey yanýna geldi, öðrencilere doðru iþaret ederek;
—Þunlarýn disiplinsizliðine bakýn. 2 hafta bana býraksalar hepsini muma çeviririm.
Aslan;
—Muma çevirmek mi! Ýdris bey, öðrencilerle yeterince ilgileniyor musunuz?
—Bu ne demek. Bana sorulacak soru mu bu? Öðrencilerine sor bakayým, disiplinsizlik yaptýklarýnda en çok hangi öðretmen gelip kulaklarýný çekiyor.
—Hayda, siz ilgilenmeyi hep dayak mý sanýyorsunuz. Yaramazlýk yapan öðrencilerle konuþup, ikna etmeyi denediniz mi?
—Konuþmak mý, ikna etmek mi! Bunlarýn tek anladýðý dayaktýr. Bak bakalým, þu sýradaki þu saçý,baþý kirli, elleri simsiyah çocuðu görüyorsun ya. Bir haftadýr böyle geliyor. Dayanamadým önceki gün de, dün de kulaðýný çektim. “Bir daha kirli gelme diye, bak bu gün de kirli geldi. Madem dayaksýz da iyi öðretmen oluyorsun. þu öðrenciyi sen adam et de görelim”
Aslan çocuða baktý; “Ýdris bey, bunu bir daha duyarsam sizi bakanlýða þikayet edeceðim. Hele hele benim sýnýfýmdaki bir öðrenciye dayak attýðýnýzý, kulaðýný çektiðinizi duyarsam külahlarý deðiþiriz.”
—Siz gelmeden hakkýnýzda duyduklarým yanlýþmýþ demek. Benden daha sinirli bir öðretmen gelecek diye duymuþtum, þu halinize bakýn. Neyse görelim bakalým dayaksýz neler yapabileceksiniz.
Ýdris öðretmen sinirli sinirli söylenerek uzaklaþtý.
*** *** ***
Aslan, sýnýfa gidince elleri kömür gibi kapkara öðrenciyi yanýna çaðýrýr. Kirli, ilgisiz, dalgýn öðrenci, Aslan yanýna çaðýrýnca, dayak yiyeceðini zanneder korkar ama Aslan onun kirli saçlarýný þefkatle okþar ve diðerlerinin duymayacaðý bir sesle;
—Bu hal ne Recep, üstün baþýn kir içinde. Gören de kömür ocaðýnda çalýþýyorsun zanneder.
Recep, baþýný eðer;
—Annem hasta oldu, yatýyor. Kalkamadýðý için çamaþýr yýkayamýyor.
—Hýmm… Evde baþka kimse yok mu? Ekmeðinizi filan kim alýyor.
—Ben alýyorum ama sabah alamadým.
—Niye?
—Annem çalýþamýyor, parasý da bitti.
Aslan, bakýþlarýný hemen baþka tarafa çevirdi. Zorlukla;
—Çocuklar ben hemen geliyorum.
Aslan, çýktý, elini-yüzünü yýkayýp geri geldi. Hiçbir þey olmamýþ gibi gülümsemeye çalýþarak, öðretmen masasýnýn yanýnda beklemekte olan Recep’in yanýna gitti;
—Ama Recep, annen birkaç gün rahatsýzlandý diye bu kadar kirli olunmaz ki. Ellerin niye kömür gibi.
—Gece çok soðuk oluyor. Annem üþümesin diye, okuldan eve gidince kömür taþýyorum, sobayý yakýyorum
Aslan, yine saçlarýný okþadý;
—Otur bakalým. Akþam çýkýþta da beni bekle, beraber size gidelim. Annene bir geçmiþ olsuna uðrayým, tamam mý?
Aslan, pek de gitmek istemediði öðretmenler odasýna gider. Bayan öðretmenlerin olduðu bir gruba yaklaþýr;
—Kusura bakmayýn, okulda yeniyim ama öðrencilerimden birinin annesi rahatsýz. Benim de tek baþýma gitmem uygun olmayacak. Ýçinizden akþam müsait olan varsa benimle gelebilir mi?
Bayan öðretmenlerin çoðu müsait deðildi. Sadece Ayþe öðretmen müsaitti;
—Ben gelirim ama müdür beyin de haberi olmasý þartýyla. Çünkü bazen öðrencilerin ailesinde aklýmýza bile gelmeyen sorunlar olabiliyor. Aile içi geçimsizlikler filan.
—Tabi, haklýsýnýz. Ýsterseniz müdür beye þimdi bilgi verip, izin alalým.
—Ýyi olur.
Aslan, Ayþe öðretmenle koridora çýktý;
—Ýsmim Aslan.
—Ben de Ayþe.
—Ýsminiz yeðenim Ayþegül’e benzediði için unutmam.
Ayþe öðretmen gülümsedi. Müdürün odasýna girdiler. Odada Ýdris öðretmen de oturuyordu. Aslan ve Ayþe öðretmen Recep’in ailesinin durumunu anlattý. Ýdris öðretmen, kendisinin Recep’in kulaðýný çekmesi konusu açýlýr diye utanýp, dýþarý çýktý.
Akþam, beraberce okuldan çýktýlar. Recep’in evine yaklaþýnca, önce markete uðradýlar. Aslan’ýn yaptýðý alýþveriþe Ayþe’de katkýda bulundu.
Eve gittiklerinde hasta yatan Recep’in annesini görünce oldukça üzüldüler, ellerinden geleni yaptýlar. Aslan kenarda duran reçeteyi görünce hemen eczaneye gitti, ilaçlarý aldý. Çýkarken de aldýðý ilk haftalýðýnýn market alýþveriþinden, eczaneden artan miktarýný olduðu gibi onlara býraktý. Aslan’ýn cebinde kalan tüm parayý býraktýðýný Ayþe görmüþ, ona saygý ve sempati duymuþtu.
*** *** ***
Recep’in evinden ayrýlýnca, Ayþe öðretmenle sohbet ederek uzun bir yürüyüþle geri dönmeye baþladýlar.
—Neyse Ayþe haným, her iþte bir hayýr varmýþ.
—Öyle mi?
—Evet, sizinle tanýþmýþ olduk.
Ayþe öðretmen gülümsedi;
—Tabi ya, bol bol Türkçe ve Ýngilizce kurallarýný konuþuruz.
—Anlamadým?
—Siz Türkçe öðretmenisiniz ya, ben de Ýngilizce öðretmeniyim.
—Haaa… anladým. Desenize geniþ bir sohbet konumuz olacak. Oysa ben enflasyon hakkýnda konuþuruz sanýyordum.
—Þaka bir yana da, ben edebiyattan hoþlanýrým.
—Ciddi misiniz?
—Gayet ciddiyim.
—Aslýnda oldukça çok þiirim vardý ama bir kýsmýný çaldýrdým.
—Öyle mi? Nasýl oldu bu.
—Bir dosyada toparlamýþtým þiirlerimi. Dosyasý biraz þatafatlýydý, eve giren hýrsýz pahalý bir þey sanýp onu da almýþ gitmiþ.
—Þiir deðerli deðil mi sizce?
—Benim için deðerli de, hýrsýz için ne deðeri olacak ki!
—Okumuþtur þiirlerinizi.
—Aman, siz böyle deðince eniþtemin sözleri aklýma geldi. Ben, “Eyvah, hýrsýz þiirlerimi de almýþ” diye baðýrdým. Eniþtem, boynunu büktü, “Çok üzüldüm, …zavallý hýrsýz!” demesin mi?
—Güzel espriymiþ. Bir dosya dolusu þiir yazdýðýnýza göre, sevdiðiniz bir bayan olmalý.
Aslan utandý, sustu. Ayþe;