1
Vicdan yaralarının
sarmalında,
Okkalı bir yalnızlık;
Kefil olduğum düşlerime
de pes doğrusu:
Yanıldığım bir kelamda
Bir de seğirttiğim
hecelerin
Münafık isyanı:
Oysaki ben derbeder,
Hazan hepten aymaz
yankım,
Bir de dile
gelmeyenleri türetirken gün ve gün.
Sancının kucağı,
Ölüm mü nifak soktu da
gittin uzağıma,
Sencileyin bir gölge
belledim de
Göz kırptım usulca.
Dünden yadigârsın hem
de ezelden ebediyete,
Andıklarıma selam
Gömdüklerime rahmet
Bir de eremezken aşkın
konuşuna,
Yarım ağız bir sevda
bizimki be mirim,
Kandıkça yalanlarına evrenin,
Sarıp sarmaladıkça
ünlerimi
Hani nerede yarının
ufku
Bir de seyreldiğim
göğün pervazında
Kırık kanadıma bir buse
kondursan keşke.
Ya da demedim farz et;
Sandıklarımdansa kanmaya
muktedir bir gönül
Üstelik fersah fersah
arşınlarken evreni,
Aşk simsarı bir
yenilgide kala kalmışlığın şifresi işin aslı,
Tükettiğim ömrün
kanatsız penceresinde
Bir de mağlup düştüğüm
hayat gailesinde,
Sararan tüm yaprakları
yastık yaptım be sevgili,
Kuş tüyü varlığına da
hicap yüklü bir gölge
Kondurmanın gayesiyle,
Elveda sana yüreğin
alfabesi,
Haznemde kayıp bir
sarnıç
Boyunduruğunda madem
evren Yaradan’ın
Af eyle beni
Ne zaman ki görmezsem
gönül gözümle.