Sanatım Ağrıyor
..Manidar topraklardır arzuladığım...
Ayağımın altında kıvrım kıvrım süzülen yolların
dağ boyunca ruhumu okşaması gibi bir düş işte...
Ormanın ortasında
yalnız bırakmadan hiç bir canlıyı
mavi kalbine dokunarak gökyüzünün
ve dinleyerek en tatlı namelerini dalgalarının
denizin kıyısında gölge ederek kendime ağacın yeşil yapraklarını
Çekmek istiyorum en naif şekilde içime...
Yalnızlık işte!
Kitap gibi bir eşe ihtiyacı var.
Bir de çaya bardak bardak...
Midem ya da beynim bayram ederken bu birlikteliğe
bilmiyorum
gülen yüzümü solduracak en ufak ihtimalle
yine şehrin en yüksek tepesinde uyanıyorum...
Şehir bu ya
sular yok
Ormanlar kül
ve beynimi tırmalıyor gürültüler...
Bu yüzden suratım asık
ve bulamıyorum yalnızlığıma kitap okurken
midemi bir yudum çay ile buluşturacak
o manidar kıyıları...
Yazarlar takla
romanlar sağır
resimlere uzanan bütün eller kırık
Ve gözlerim kamaşıyor...
İnanamıyorum
sana’tım ağrıyor bu şehirde...
Korkuyorum...
#AnKa (
Sanatım Ağrıyor başlıklı yazı
Ayşenur... tarafından
27.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
