Online Üye
Online Ziyaretçi
.
.
.
Şu akşamın eteklerinde
halay çeken bir güneş gördüm.
Yamaçlarına yalnızlık pusmuş
dağlardır şahidim.
Hummalı bir gök gelecek tez vakitte.
Bu puslu hallerini
özleyeceğiz ikindinin.
Ve hatta gözlerinden akan,
o sırılsıklam eden yağmurlarını bulutların.
Sonra yeniden y/anmayı da bunlar kadar
gün ortasında öyle dimdik...
İnsanız,
elbette özlemek;
bize dair söylenmiş hayat şarkısı olacak.
Velhasıl,
üşümek de kadere layık,
y/anmak da...
Şimdi akşam oldu.
Az sonra
kapanacak gökyüzü...
Giydirin pencerelere perdeleri.
Akşam vakti,
üşütmeyin haneleri...
Ayşenur.