Bakışların takılır
bensiz gecelere
Ben hala
seninle şiir peşindeyim
Şiir ile düştüm
peşinden hecelerle biçare
Kaybolsam da
peşinde hala sensiz şehirlerdeyim
Ben sensiz
şiirsiz karanlık gecelerdeyim
Kahrolası hasretinizle
yanan közdeyim
Sensiz bilmem
hatırlamıyorum hangi ildeyim
Kaybolsam da
peşinde hala sensiz şehirlerdeyim
Gündüzüm kaybolsa
da geceler benimle
Bu kararan
gönlüm hala evet hala seninle
Bir şiir
birde şiir gibi gözlerin hala benimle
Kaybolsam da
peşinde hala sensiz şehirlerdeyim
Yıkarım derdim
sensizliği yıkılması zormuş
Söyleyen var
mı kim bu hasretliği bulmuş
Bulan bulmuşta
neden kapıdan içeriye sokmuş
Kaybolsam da
peşinde hala sensiz şehirlerdeyim
Hiç mi bir
Allah’ın kulu hasretliği yıkamamış
Yıkılması bana
kalmış bu kulda onu yıkamamış
Neden yakar
gönlü kor alev bu nasıl bir yakışmış
Kaybolsam da
peşinde hala sensiz şehirlerdeyim
Aramayla bulunmazsın
belli ki dönmeye yok niyetin
Seveni sevmeye
yok niyetin bu aşkı kökten bitirdin
Bıraktım seni
aramayı şiirlerle hecelerle seni terk ettim
Kaybolmam artık peşinde ey zalim hala ben
şiirlerleyim
Kul Mehmet’im
gel yaşadığımı yaşa feryadın kesilmez
Terk ettin
gittin ey zalim bu hayat sana hiç gülmez
Ağlattın
perişan ettin ya beni sancıların hiç bitmez
Kaybolmam artık peşinde ey zalim hala ben
şiirlerleyim
Mehmet Aluç-Kul Mehmet