Sýradan özlemlerin sýra dýþý tezahürleri,

Bir güncenin maðrur ve tek düze yalnýzlýðý:

Kýrýk þiirin kýrgýn güftesi,

Kýrýlmaz dediðinin saf kan tecridi

Yine ara duraklarda hulasa bir gölge,

Adam boyu yalnýzlýðýn gözden uzak

Biraz da yalýn o ikilem yüklü maruzatý.

Demelerle geçmiþ

Diyeceðine kefil;

Yarý yolda kalmýþ gözleri nemli

O pejmürde çocuk:

Yalýtýlmýþlýðýn ikrarý

Burnunu silerken usul usul.

Asýlsýz ihbarlarý var düþ kýrýðý sevinç balyamýn,

Kýraðý çalan telaþlarý var

Yorgun adamlarýn

Ve soluksuz nidalarýna karýþýrken aklý

Yýkarken tüm kirini dünyanýn,

Kadýn

Denen erbabýnýn yuvayý diþi kuþ yapar misali;

Diþinden týrnaktan arttýrdýðý

Hulasa artýklarý yine ip cambazlarýnýn:

Hani olur da düþerim baþ aþaðý misali

Bir yudum da su vermeli belki

Kuramadýðým hayallerin köküne

Yine de köksüz bir arbede

Maðlup düþülesi,

Sýradan bir yargý olmasýný dilediðim

Leblebi tozundan uçuk kaçýk arsýz gölgelere rehin verdiðim,

Ýflah olmaz o hoyrat ve sümsük kýz çocuðuna

Kalýn bir cetvelle avuçlarýna vurduðu

Adsýz kadýnýn.

Ne gam oysa demeler;

Hâþâ, senden büyük Allah var,

Nidasýnda tek duyan O olsa da.

Yeterler, yutarlar;

Sallarlar baþlarýný gönülsüz þiirlerin

Gönüllü neferleri:

Bir bukle de olsa keþke adýna mutlanacaðým

Yine de beyan etmediðim tek bir mazereti

Sahipleneceðim…

Adlar, adsýzlar;

Yanlý ve yansýzlar;

Sýradan bir gölge adsýz çiçeklerin

Kopuk sapýnda tek bir diken yine

Gülün bülbüle duyduðu sitem.

Derleyip toparladýðým bavulumda

Yine hezeyan yine hoyrat bir günce,

Adýna þiirler yazýlan sevdanýn büyüdüðü gönülde

Bir zerre aþk’a duyulan hicap;

Bekâreti oysa saflýðýn

Hem de en büyük feveran

Gönülden düþen ne çok hicran,

Derlerdi de inanmazdým misali,

Yorgun ruhuma en sýcak yatak,

Savrulduðum evrende konuþlandýðým kýrgýn vicdan:

Bilip bilmeden geçtiðim o sapakta,

Bir düþ kýrýntýsýna yüklediðim tüm iman.