Dirhem koymaz sessizlik,

Densizliðim de dillerde hani,

Zehrimi boca ettiðim bir gölgeye

Kýyamazken aklým sýra,

Bir müebbede yansýttýðým

Küskün hayallerim hayli sancýlý,

Gýyabýnda tokalaþtýðým kaderim mademki

En destursuz ikbali þu sýrdaþ gecenin,

Demelerle mi geçecek ahir ömrün girizgâhý?

Serkeþ bir týnýsý var gizemimin;

Detaylarda kaybolup satýr arasýna gizlendiðim

Biraz hatta fazlasýyla soluk bir ten,

Þu yazmadýðým cümle az öteden göz kýrparken.

Kurak bir kýtadan geldim dün gece:

Hayli günahkâr ve sakil bir darbede

Düþtüm içeri,

Derken demlendim

Geçit vermez hücremin yanýk ve cimri baðrýnda,

Bir el verin, dercesine.

Ýsyaným mý tabi olduðum yoksa

Gölgem mi acýlardan kavrulduðum?

Hadi, sus sen de ben gibi mi demeliyim

Bir sonraki sorguda,

Mabedimi yýkanlara inat

Edindiðim þu cübbemde

Saklandýðýma biat

Yine de þekilden þekle girer hüznüm,

Baðrýma taþ bile basmadan,

Ýmge imge tükürdüðüm…

Mecazi bir aþk benimki:

Ne sevdiðim belli ne de sevdiðime dair bir kanýt,

Bakma da sen asla yüzüme

Hele ki gözlerimin akýnda kaybolmaksa meramýn

Gel, varsýn kanayalým el ele.

Sevemedin belli ki ne günahlarýmý ne de beni,

Tecelli eden miydi de sükûta sattýn benliðini

Derken tezat bir güftede boþ mu verdin

Hayatýn mýzrabýna yüklediklerini?

Belki de tehir eden deðildin

Her ne kadar inatla peyda olan;

Sakil bir rabýtada ýstýrabý ile hemhal bir sure.

Gönülsüzüm fazlasýyla,

Gönülden hibe ettiðime de sakýn dokunma:

Susmalara bürünelim usul usul,

Sözlerle yýkandýk sözsüz ölelim,

Seyrinde gök kubbenin satalým her kýrpýk yýldýzý,

Þairi de gömelim þiiri de sükûta sarýp

Haczedelim evrene:

Kýrýk mihrabýmýn kýblesini de yâd edelim yavaþ yavaþ,

Söylenmedik ne varsa býrak konuþsun, yerin duymaz kulaðý,

Ýþkillendiðimiz her gölgede saf tutalým sonra:

Arsýz bir þarký olalým varsýn bu gece,

Uyutalým kuytularda ölü ruhlarýmýzý

Ve þaibeli bir aþka düþelim:

Hem belli mi olur,

Evreni sahipleniriz ve karýþýrýz boyutsuzluðumuzla

Kuþatýldýðýmýza dair olmasa da tek emare.