Hoyrat ki rütbesi
erişilmez,
Selamı yitik bir
gölgeyi sırtlanıp
Saklandığım köşe bucak.
Hangi vecize ki
tınısında yorgun bir eda,
Hangi saklı sure ki
mabedi en derin mahrem
Ve çıt kırıldım
ruhların göçtüğü o kırağıda
Kala kalmışlığı
nüktedan bir seyri de yok sayıp,
Tümden haz etmediği
yüreğin en soluk güfte,
Derken demlenmeye
doyamazken
Tünediğim matemde.
Dingin ve tırsak bir
gölgeye yeğ tutarım
Ant verdiğim sözü de
eklerim
Serzenişi yok saydığım
o cüssesinde en buruk tesellinin.
En aykırısından kesat
bir ukdede sıkıştırılmışlığı
Ruhani bir sarhoşluğu
destur edinip
Kekremsi bir feryat hem
de en alasından
Hacız ettiği demli
hezeyanda yoksun bir sükûtu
Mal ederken kırık bir tümceye.
Hasbelkader yaşamaya
dair tutuklu tutulduğum
O devasa hücre:
Yangın körüklendikçe
hangi gölgeyi yeğlerim yokluğuna,
Cürüm bildiğim okkalı
bir kelamda arda kalan o isyanı da
Gömerim en dibine
karanlığın:
Tümden türeyen israfı
yok sayarım,
Hoyrat bir imgeye
taparım belki de
Ve sivrildikçe akıl
melekelerim
Dalarım dalarım çok
uzaklara:
Kopamadığım dünümü
mimlerim her satır arasında
Ve yoz bir tükenişi
rahmet bilirim
İlahi Aşkın hulasa
varlığını kıblemde saklarken
Ve sakınırken kem
gözlerden.
Tefrikasını çoktan
kaybettim mazinin,
İfrata kaçtığımı bile
bile yâd ettim
Dünün menkıbesini
Ve toz duman oldu
kesilmeyen ahkâmlar
Hem de ne uğruna?
Körü körüne inandığım o
sakil beyitte
Ve tahayyülün bile
ötesinde
Öteleşen kayıp yarıma
tahakküm ettim
Dilden öte dilsizliği
gonca yarınların,
Kelamdan çok kadrini
bilemediğim varlığının:
Saklı tuttuğuma mı
yanayım
İfşa ettiğim bir
tekerlemede mi sayacın takıldığı
O devrik name:
Hani tekerinde
yoksunluk,
Cübbesinde sefalet
Ve el-âleme görücüye
çıkardığım sakıncalı bir keramet.
Gün de görmedim, demem:
Hâşâ!
Yoksunluğumu milat bildim
hem de dünden yarına
Biraz da gölgelere
gönül verdim
Şu insan pazarında;
Yadsımadan ve yanmadan.
En eksik terennüm,
Sırtlan bir yüzeyde
teamülü gönülsüzlüğün:
Hayli kırılgan bir
infilak,
Sarrafı olmuşum da
hüznün
Buyur ettiğim cefayı
hepten sahiplendim
Bir güz gecesinde ikbal
bildiğim o sırdaş imgeyi
Dahi nakşetmişken huzur
bahçemde
Ve ısmarlamadığım
yalanlara rast gelip de
Soyutlamışken sefayı.
Rahmetin indinde naif
bir terennüm benimki:
Sondan bir önceye eremediğim
hidayetin indine sakladığım
O aşkın rahmeti
besbelli:
Varlıksız bir sevdayı
mesken bilip çöreklendiğim.
Dil yarası yüreği
payidar kılan,
Onca imin tantanası
Beynamaz bir cümlede
takılmışlığı aklın,
Sükûtun huzurla meşki,
Boyutsuzluğumun
ihbarında
Teneffüs ettiğim gayri
ihtiyari bir serzeniş,
Boykot ettiğim o istihbarattan
hallice yüklenip de
Şiirin dibinde
savurduğum bir nidayı da sahiplenip
Israrcı bir pekiştireci
yâd edip
Dünün külliyesinde.