Kırmızıya Veda Ettim
habersizdik atlastaki son ayrımdan
terazisi yanlış, şirazesi bozuktu ayrılıkların...
goncalarımı söktüler bağrımdan
acı şiirler diktiler sokaklara
kaldırımlara kilit vurdular
tadı tuzu yok kentin
adı yok...
kesitler çoğalıyor
gökkuşağı deli gibi güneşi arıyor
her köşede bir çocuk ağlıyor
yok edemiyor kimse izlerini...
Ne acıymış
içindeki sese kulak tıkamak
gidilecek o kadar yol varken
bir arpa boyu gidememek...
hiç bir an/ı
bu denli neşter olmamıştı içime
is kokmamıştı çığlıklarım
bakışlarımı biliyorlar
izimden sürüyor geçmiş
hakkını yedik dünün...
yalnızlığım uluyor
ruhsatsız doğuyor sancılar
ipek kanatlı mısralar süzülüyor gözlerimden
kerbalanın ortasında bir ninni yankılanıyor
ve düşük yapıyor hayallerim...
topuklu ayakkabılarımı fırlattım
siyah elbisemi giyip
kırmızıya veda ettim...
ok gibi
fırla şimdi yayından
iki dudak arasında öldü lafım
ellerim cenaze duâsında...
Sus/ma
Ayfer Aksoy14ekim2016
(
Kırmızıya Veda Ettim başlıklı yazı
AyferAksoy tarafından
15.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
