Güneş tebessüm ettiği sokaklarda koşuyorum
Rüzgar bazen yetişemiyor çocuk yüreğime
Ben koynumda taşıyorum  sevgili sözlerini
Bu yolcu nereden gelir gönül soframıza
Gökyüzünden alıp ayı koynuna koymak isterim
 
Zan edilir ki aşıklar ölmez
Zan edilir ki güneş sönmez yıldızlar dökülmez
Gönül saraylarımızda tutuklu yüreğin
Ne vakit el atsam  sarayıma titrer yüreğin
Aşk  ölmez aşıklar ölmez  tutuklu kalır yüreğim
 
Sınırları zorlamak istiyorum  ellerim yorgun
Kalemim  asılı durur şu masanın baş ucunda
Kağıtlara küsmüş mü  desem bilemem
Kaç gece ve gündüz geçti saymadım desem
Suçlular  mahpusundan çıksa da sevgili
 
Haykır haykıra bildiğin kadar yeter deme
Sözler kervanı  geçiyor bak gözlerimin önünden
Sanki inadına el sallıyor bana sevgili
İki dizlerim ve ellerim taşımaz beni
Baka kalırım  yolların tozu toprağına
 
Limanda duran son geminin yolcusuyum sanki
Kalemi kırılmış kağıtları yırtılmış bir şair
Suç hep kime düşer bazen bilinmez
Bilinmez  aşkı ve sevdayı koynunda saklayanı
Vurulmuş upuzun uzanır durur sevda aşk sokağında…


müslüm tekaltun    

( Kalemim Asılı Durur başlıklı yazı m tekaltun tarafından 6.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.