Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey ruhumu alçak semalarda uçuran
nefsim dünya çıkar ilişkileri
Arzularım hissiz fikirlerim
Aşkın
sesini keserek zavallı duruma düşüren dünya kaygısı
Gönlümdeki
alfabeleri yırtan parçalayan benlik duygusu
Ruhumla
suretimi yok eden sonsuz yolu kapatan şeytani hevesler
Hepiniz
kahr olun paramparça olun bensiz
Göğsümde
inip çıkan sızıntılarım sizler kalın yerinizde
Sizlerin
sızısı ile kendime geleyim
Bir
silkeneyim
Yoksa sizden başkası beni diri tutmuyor
Uyuşturuyor uyku haliyle yok etmeye çalışıyor
Yemyeşil
dallarımı kuruttular
Ey
sızılarım sizler sarılın bana diri ayık tutun beni
İman değil
midir ki ölümsüzlük iksiri
İçmeye
kalktıkça elimden alırlar
Onlar
elimde almaktan usandı
Ben hala
bulup içememenin sancısında usanmadım
Neden
sizler gibi hakir olayım söyleyin bana
Sizinle
olmamı neden ister beni yakmaya çalışırsınız
Varın gidin
siz kendiniz yanın tek başına
Bırakın
beni ben hak yolunda hakka yürüyeceğim
Ölümsüz
olanın yolunda ölümsüzlüğüne yürüyeceğim
Ben bu
yolda yürümezsem kul olabilir miyim bakmayın asık suratınızla
Hakkın
rızasını kazanan olur muyum söyleyin bana
Hayatım
ömrüm adımlarım nurlu dolsun
İsyanlar
isyanlarınızla benimle olmasın
Kanatır
ruhumu
Gezdiğin
sokakları kaldırımları caddeleri kan gölüne çevirir
Utanırım
Utançla
dolu olmak istemiyorum
Utancı
gönlümde taşımak istemiyorum
Yıllardır
tövbe kapısındayım
Bırakın
beni günahlar az nefes alayım
Az yol
alayım koşayım varayım hakka kul olayım ben
Sen
gelirsen gel ey nefsim ey şeytan ey dünya çıkarlarım
Gelmek
istemezseniz de beni bırakın
Düşün
yakamdan
Gönlümde
Avuçlarımda
Gözlerimde
kirpiklerimde
Göz
bebeğimde
Beni firari
bir avcıya dönüştürmeyin
Ben firari
değilim
Kavuşmak
ulaşmak için yanan bir kulum
Nedir bu
cebirle yaptığınız
Sizler
eşkıya mısınız nesiniz
Revnak dolu
olan yarınlarıma karışmayın
O
ışıltıları benim için yanıyor
Benim için
kendini yakarken
Bırakın
bende gönlümü
Hak yolunda
Bana ışığı
nuru veren gösteren
Bana
bağışlayan Rahmana varayım
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet
Revnak:
Parlaklık, göz alıcılık.