Gözler gözlere, değince
Ağlar yunuslar maviye, hasret
Bende bir zamanlar, ağlardım
Martıların, ağıtlarına...
Bu şehrin kuytu, sokaklarında
Rüyalar kayıptı deniz, kıysında
Bir uğultu vardı, hep duyardım
Çöp yığınıydı haliç...
Hayırsız nağmeleri
Ne vakit karşıdan dinlesem
Korkardım yaklaşan siren, sesinden
Felaketim olurdu, melodiler...
Belki,
Limanda gemiler eksik, olmazdı
Karanlık bize hep, gülerdi
Sessizce üsküdarda bir cigara, yakardım
Parmaklarımın ucunu kirletirdi, katran...
Çiğerimi dumanı yakardı
Kaşlarını eğerdi, bakardı babam
Korkardım, içim ürperirdi, saygıdan
O koça çınar, heybetli adam...
Babam ekmek, peşinde
Ben ağlardım, derdine
Hayatlar siyah, beyazdı
Yaşam biterdi bir roman gibi...
Bir gün o heybetli cınar
Kan içinde yatarken soğuk beton üstünde
Boğazdan geciyordu gamsız gemiler
Ben ağlardım kurşunlara inat...
Bazen kalkıp ona, giderdim
Mezar başında, ağlardım
İçimde koca kenti, yakardım
Üstüme giyerdim vatan sevgisi...
Sabaha kadar, kalırdım
Uyurdum, yanıbaşında
Üsküdar ağlardı, halime
Ben ağlamayı, bırakırdım...
Belki,
Hayırsızın, biriydim
O adam, babamdı
Güldü mü cennete, benzerdi
Sinirlendimi, aslana...
Benim babam
Heybetliydi, namusluydu
Sert bakışlı, mert duruşluydu
Kalbi vatan doluydu...
Hele beni kollarına aldı mı
Sevincten, ağlardım...
Suskun//
(
Benim Babam başlıklı yazı
Mikail Dede tarafından
15.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
