Bize romantik bir isim gibi gelebilir, kulaðýmýza tatlý bir melodi gibi de ulaþabilir. Oysa o kadar büyük bir hüzün var ki ortada, o kadar olur. Filme konu edilse herkes çakýlý kalýr ekranýn karþýsýnda. Gözyaþlarý alemi sele verir. Onlarýn feryatlarý her türlü sesi yele verir Ve intiharlarý insanlýðý ele verir.

            Yakýn tarihimizi bilmiyoruz. Dostumuzu, düþmanýmýzý tanýmýyoruz. Hem dýþtaki düþmanlarýmýz kadar içteki düþmanlarýmýz da çok fazla. Yaþadýðýmýz fecaatleri, Kýrým Türklerinin nasýl da kýrýma uðradýðýný hiç de anlamýyoruz. Acýlarýmýzla yüzleþmemiz gerekir, hüznümüzü bilmemiz, hatalarýmýzý, yanlýþlarýmýzý ve ihanetlerimizi de unutmamamýz lazým. Bugün neden bizden olana hamilik ettiðimizi, onlarýn acýlarýný hissettiðimizi, onlara sahip çýkmaya çalýþtýðýmýzý Mavi Alay'ý öðrendikten sonra daha iyi anlýyorum. Bizler bu insanlarýn ne olursa olsun umuduyuz. Dün umudu olamadýðýmýz, yarý yolda býraktýðýmýz tabiri caizse sattýðýmýz insanlarý bugün korumak zorundayýz. Bunu yapmak zorundayýz. Suriye'dekilerin Irak'takilerin, Filistin'dekilerin, Burma'dakilerin, Pakistan'dakilerin, Kosova'dakilerin, Doðu Türkistan'dakilerin, Kýrým'dakilerin umuduyuz her þeye raðmen.

            Kendi ýrkdaþýmýzý, dindaþýmýzý, hýsmýmýzý, can kýsmýmýzý nasýl da savunamadýðýmýzý nasýl da avcýya teslim ettiðimizi gün ýþýðýna çýkartmamýz icap ediyor. Bu ülke ve bu coðrafyanýn insaný ne de zulüm görmüþ. Ne de gadre uðramýþ, ne de hor görülmüþ, ne de kaný beþ para etmeze mecbur edilmiþ.

            Siz hiç kendi canýnýza kýydýnýz mý? Eþinizle, çocuðunuzla kendinizi azgýn sulara attýnýz mý? Sýrf düþman eline geçmeyesiniz diye. Rabbim affet onlarý ve cennet eyle ebedi  mekanlarýný. Ýlk olarak Zülfü Livaneli, Serenat adlý romanýyla dikkat çekti bu trajediye. Yürek yanmasýn mý þimdi, akýl tutulmasýn mý, göz akmasýn mý saðanak saðanak? Bu ne yaman bir acýdýr yüreði kül eder, bu ne sahipsizliktir, bu ne acýmasýzlýktýr? Bu ne körlüktür, ne saðýrlýktýr, ne  suskunluktur?

            Bu yazý Mavi Alay'ýn naçizane ve acizane hikayesidir.kalemim ve yüreðim el verdiðince anlatmaya çalýþacaðým. Stalin 2. Dünya Savaþý sonunda Kýrým Tatarlarýnýn Almanlarla iþ birliði yaptýðýný öne sürerek onlarý yurtlarýndan sürgün eder. Bu sürgün 1948'de Filistinlilerin öz yurtlarýndan sürgün edilmesine benziyordu. Mazlumlar ne kadar da benziyor birbirine zalimler ne de ayný!

            Stalin tarafýndan 18 Mayýs 1944'te ansýzýn bu insanlar göçe mecbur edilir. 423 bin kiþi hayvan taþýyan tren vagonlarýna doldurulur. Haftalarca süren yolculukta Kýrýmlýlar sadece hastalýkla deðil açlýkla, susuzlukla da mücadele eder. Neticede 195 bin kiþi bu yolculukta hayatýný kaybeder. Ne de kolay geliyor dile 195 bin kiþi! Onlarýn ki can deðil sanki patlýcan.

            2.Dünya Savaþý'nda Almanlar Doðu Avrupa'dan çekilen Ruslarýn ardýna düþer ve onlarýn ardýndan ilerler. Bunu gören bazý zatý naþeriflerimiz Alman mandacýlýðý sevdasýna düþerler. Oysa biz bu  savaþa girmemiþtik. Tek parti hüküm sürüyordu ülkemizde, Ýsmet Ýnönü baþkanlýðýnda. Nazilerin Almanya'sý habire övülüyordu yerli ve milli olmayan gazetelerce ve onlarýn kalemþorlarý tarafýndan. Bugüne ne kadar da benziyorlar! Bu yüzden bu sallama ve dallama siyasilerin, gazetecilerin teþvik ve tazyikiyle, Kýrým Tatarlarý Nazilere yardýmcý olmalarý için Mavi Alay Birliðini kurarlar. Kurmaz olaydýlar diyeceðim geliyor ama nafile'

            Asýl trajedi ise bu birliðin kurulmasýndan sonra baþladý. Her þerde bir hayýr, her hayýrda bir þer saklýdýr. Görünürde kârlý ama ahirde zararýna olmuþtur bu birliðin kurulmasý Kýrým Tatarlarý için. Almanlar 2. Dünya Savaþý'nda yenildikten sonra bütün cephelerden çekilmeye baþlar. Bu ricat ile birlikte on binlerce Müslüman Kýrým Tatarý da zorlu ve çetin bir yolculuktan sonra Ýtalya'ya gelir. Burada da duramazlar çünkü kendilerine sahip çýkan olmaz. Bugün Suriyelilere çýkmadýklarý gibi. Kýrým Tatarlarý Ýtalya'dan Avusturya'ya göç ederler.  Drau Nehri kýyýsýnda kurduklarý çadýrlarda yaþamaya baþlarlar. Ama bela onlar için her yerdedir ve kurmuþ olduklarý Mavi Alay Birliði'nden dolayý Ruslarýn takibindedirler. Burada Ýngilizlere esir olurlar ve Ýngilizler de onlarý Sovyetlere teslim edecektir. Güya Ruslardan onlarý öldürmeyeceklerine dair teminat almýþlardýr. Bu da yalandýr elbet. Hani Kýzýlderili atasözü var ya; eðer bir nehirde iki balýk kavga ediyorsa, bilin ki oradan az önce uzun bacaklý bir Ýngiliz geçmiþtir. diye. Öyle de oldu. Ruslar esirleri teslim almak için konvoylarla gelirler. Kýrým tatarlarý için intihardan baþka þýk kalmamýþtýr.

            1945 baharý... Gelmez olaydý bahar düþmez olaydý cemre. Drau Nehri'nin azgýn sularýna kadýnlar koca ve çocuklarýyla el ele tutuþarak ve dua ederek çýðlýklar içinde atlarlar. Drau Nehri'nin kýyýsýnda oturup aðlamak istiyorum. Bir haftada 3 bin intihar... Rus'a teslim olmaktansa ölmeyi tercih edenlerin hikayesidir bu. Hani Rus uçaðý düþürüldüðünde de buna gerek var mýydý diyenleredir bu cümlelerim. Rus'un þakasý yok, bizim de olmasýn.

            3 bin intihar Avrupa'da... Drau Nehri'nde... Kýrým Tatarý'dýr ne de olsa! Rus'un katarýndadýr Kýrým Tatarý... Ýnsanlýðýn kantarýnda zulmün topuzu aðýr basmýþtýr. 4 bin kiþi ise trenlerle Türkiye üzerinden Rusya'ya götürülmek üzere yola çýkartýlýr. Ah be ülkem, ah be Kýrým Tatarlým! Ne kadar çaresizmiþiz o zamanlar. Kara mý kara  Rus treni  Türkiye topraklarýna girdiðinde bir  umut vardýr hepsinde. Bir müjde... Türkiye'nin onlarý koruyacaðý kurtaracaðý fikri... Ýnsaný yýkan da bu umuttur iþte. Bu beklentidir. Edirne'den Kars'a kadar bu umut devam eder ama boþ bir umuttur.Yetkililer bu trenin farkýnda deðilmiþ gibi hareket ederler. Görmezlikten gelirler, duymazlýktan...Oysa trendekilerin feryatlarý arþý alaya yükselmiþtir. En saðýr kulaðý dahi delip geçmiþtir bu figanlar. Rus baskýsý, müttefiklik hikayesi, güçsüzlük ve vurdumduymazlýk; ne derseniz deyin o zamanýn tek partisi insanlarý kurtarmaya çalýþmaz.Adeta bu insanlarýn ölüme gitmesi için onay verirler. Kars'a gelirken kara mý kara Rus treni, vagondakiler muhafýz askerlere yalvarýr adeta: "Bizi vurun ama Ruslara teslim etmeyin." diye. "Biz kardeþiz, dindaþýz, bizi siz vurun ama Rus'a kýrdýrtmayýn." derler. Kara tren, Kars'ýn Serder Abad Kýzýl Çakçak Barajý'na yaklaþtýðýnda vagonlar kýrýlýr ve 2 bin Kýrýmlý  baraja atlayarak intihar eder. "Öz yurdunda garipsin, öz vatanýnda parya!"  Rus sýnýrýna geldiðinde kara tren,  2 bin kiþi kalmýþtýr bu ölüm treninde. Aslýnda bu 2 bin kiþi ruhen ölmüþtür, umut olarak... Türkiye'den bu kadar kolay çýkmalarý ve bile bile ölüme gönderilmeleri... Onlarý vuracak olan Rus'un mermisi deðildi. Onlarýn kalbi kýrýlmýþtý canlarý çýkmýþtý zaten. sadece bedeni bir ölüm eksikti. O da az sonra vuku bulacaktý. Kurda kuzu teslim edilecekti, kediye kuþ... Ruslar, Türk muhafýzlarýndan Kýrým Tatarlarý'ný teslim aldýklarý gibi onlarýn gözleri önünde hepsini kurþuna dizdi.. Mavi Alay'ýn infazý rapor edilir ve tutanak tutulur.

            1944 sürgünü...  2016 Eurovision Þarký yarýþmasýnda Ukrayna'yý temsilen katýlan Jamila yani Cemile adlý Kýrýmlý kýzýn “1944” adlý þarkýsý, Kýrým Türklerinin yaþadýðý bu büyük sürgüne adanmýþtýr.