SÖYLEYEMEDÝKLERÝMÝZ ,YAZAMADIKLARIMIZ VE OÐUZ ATAY

Hayatýmý Oðuz Atayýn kurgularý üzerine kurdum.Her köþemde onun  kitaplarýndan bir alýntý iz taþýmak istedim.Ve bunu teoriden öteye ilerlemesini saðladým.Her aynaya baktýðýmda Oðuz Atayýn kahramanlarýný yüzümde görmek ,bu dünyadan uzak olan mutluluðu veriyordu.Belki  bu gerçek  olan acýmasýz dünyadan iliþkimi koparmamý saðladý.Belki beni farklýlaþtýrmasýný saðlayarak insanlarýn gözünde baþka bir konumda yer aldým ama hiç piþmanlýk ya da üzüntü duymuyorum.Anlamsýz belki sosyal olan bir insan için düþünceler önemli olabilir ama bu benim için geçerli deðildi.Çünkü bu kirli dünyada olmayý hakketmediðimi düþünüyordum ,düþünüyorum da.

 Oðuz Atayýn Tutunamayanlar kitabýnda yer alan “Kendime yeni bir ön söz yazmak istiyorum. Yeni bir dil yaratmak istiyorum. Beni kendime anlatacak bir dil. Çok denediler, efendimiz. Allah’tan, ne denediklerini bilmiyorum, Olric. Hiçbir geleneðin mirasçýsý deðilim. Olmaz, diyorlar. Ýsyan ediyorum. Az geliþmiþ bir ülkenin fakir bir kültür mirasý olurmuþ. Bu mirasý reddediyorum Olric. Ben Karagöz filan deðilim. Herkes birikmiþ bizi seyrediyor. Daðýlýn! Kukla oynatmýyoruz burada. Acý çekiyoruz. Kapý kapý dolaþýp dileniyoruz. Son kapýya geldik. Ýnsaf sahiplerine sesleniyoruz. Ey insaf sahipleri! Ben ve Olric sizleri sarsmaya geldik.”bu paragraftaki konuþmadaki  karakterdim iþte.Bana verilen oyunu,oyuncaklarý ya da herhangi þeyleri tamamen yok saymak ve kendime bir dünya yaratarak o dünya ile bu insanlarý yok etmek istiyorum.Ben insanlarý yok etmek istiyorum.Ýnsanlýðý var etmek istiyorum.Ham maddemiz olan insanlýðý arýyorum.Bendeki kaybolan insanlýðý bulmak istiyorum.Elimdeki sihirli iksiri insanlýk üzerinde kurmak istiyorum.Hepimizin ilacý olan insanlýðý bulmak istiyorum.Hepimiz  bir kuklayýz.Dýþýmýz tam iþlevimiz tam peki içimiz ?Niye kimse ondan bahsetmiyor.Oðuz Atayýn kitaplarýný önemli görmek belki bunlardan bahsettiði için.Belki bu yüzden baðýmlýlýk yapýyor.Bizim konuþmamýz gereken konularý karakterlerin konuþmasý kile dile gelmesi onu deðerli kýlýyordu.Evet,belki bu benim fikrim ,itiraz seslerinin yoðun olduðu ya da destek seslerinin fazla olduðu göreceli düþüncelerim.Ama þimdi benim konuþma zamaným.Þimdi dinleyin sonra seslerinizi yükseltirsiniz.

Yazmak zor ,bu zorluðu sesinizi duymamaya çalýþarak aþmak istiyorum.Sizde hak verin okuyanlar ya da okuyucularým.Kalem her zaman kýsýtlanmasý kolay olan bir alettir.O yüzden yazmak zor.Ne demiþ bu konuda Oðuz Atay “Tutunamayanlar” kitabýnýn 510.sayfasýnda ''Ne demek yazmak? Yazmak, kendi düþünceleriyle ilgili bir belge ortaya koymak. Ne kadar ürkünç bir iþ. Kafamýn içinde belirsiz yaratýklar olarak yüzen ve sadece var olmalarýyla yetindiðim cisimciklerin resmini çizmek. Rüyalarýn resmini çizmek kadar güç.'' O yüzden her düþünce yansýtan cümleler,kelimeler,sözcük daðarcýklarý ya da herhangi þeyler basite alýnmayacak kadar deðerli,anlamlý ve zor.Birden konu deðiþti deðil mi?Anlam bütünlüðü kaybolmaya mý baþladý diye düþünmeye mi baþladýnýz? Ya da ne diyor bu manyak diye düþünmeye mi baþladýnýz?O zaman sizlere teþekkür borçluyum .Amacýma ulaþtým demekti.Ýþte bu anlam bütünlüðü yokmuþ gibi görünen ama sonuç bölümü ayný yere ulaþan yazým benim kurallarým ile oluþan beni yansýtan ,benim dünyamým parçasý olan tanýtým reklamýydý.