ŞUBAT SIZISI


Çık gel dediğinde dağları aştım 
İyot kokusundan arındım geldim
Sonumuza bakıp bu işe şaştım
Ne diken ne de gül sadece eldim

Yaban elde açan güllerin solsun 
Son bir damla suyun elimden olsun
Sol yanımda sızı artık son bulsun
Gel dediğin günü giderken sildim

Diğer yarım oldun derde katlandım
Paspastım kapında basıp atlandım
Sahte gülüşüne hep umutlandım
Hatıralarını kazıyıp güldüm

Gün dönümü sendin bak dönmez oldu 
İçimde yanan lav gör sönmez oldu
Dillerim adını hiç anmaz oldu
Yüreğimi ele verip de öldüm.....

Şubat sızısıdır yazar kalemim
Gülmez bir türlü baht budur elemim
Döner başım döner yine alemim
Yollarım hep diktir nedendir bildim

İ.M. 





Sağ elimde ki rahatsızlık uzun yorum ve mesaj yazmama izin vermiyor.
Dostların şiirlerini ağrım çoğalınca sadece beğeniyorum. Lütfen kusura bakmayın
Sevgilerimi ve teşekkürlerimi bırakıyorum şimdiden okuyana okumayana :)))
( Şubat Sızısı başlıklı yazı Nurefşan tarafından 5.04.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.