İyot kokusundan arındım geldim
Sonumuza bakıp bu işe şaştım
Ne diken ne de gül sadece eldim
Yaban elde açan güllerin solsun Son bir damla suyun elimden olsun
Sol yanımda sızı artık son bulsun
Gel dediğin günü giderken sildim
Diğer yarım oldun derde katlandım
Paspastım kapında basıp atlandım
Sahte gülüşüne hep umutlandım Hatıralarını kazıyıp güldüm
Gün dönümü sendin bak dönmez oldu
İçimde yanan lav gör sönmez oldu
Dillerim adını hiç anmaz oldu
Yüreğimi ele verip de öldüm.....
Şubat sızısıdır yazar kalemim
Gülmez bir türlü baht budur elemim
Döner başım döner yine alemim
Yollarım hep diktir nedendir bildim
İ.M.