SEN ÖĞRETTİN BANA YAR
Kanlı yaşlar akarken kahve telvesi gözden
Sen öğrettin bana yar acılarla gülmeyi
Binbir cefa yüklerken hayır mı gelir sözden?
Sen öğrettin bana yar anıları silmeyi
Aşkın düştü düşeli avuçlarımda kor var
Neden erimez hala sol yanımdaki şu kar?
Gönül denen cevherim göğse geliyorken dar
Sen öğrettin bana yar tomurcukken solmayı
Öldü içimdeki aşk yüreğine gömersin
Can dediğim mutlu ol muradın göğe ersin
Yolum düze çıkacak diye boşa umarsın
Sen öğrettin bana yar yaşıyorken ölmeyi
Cana düşen yangınsa eğer gönlün sitemi...
Bir kaç damla bir olup bitirir bu matemi
Gamzelerim kurutur elbet bu elzem nemi
Sen öğrettin bana yar aşkta hüsran bulmayı
Gözünden sakındığın uzağına düşerse
Aklından geçenlere hakikat gizli şerse
Yolların çakıl dolar kurtlar kuşlar eşerse
Sen öğrettin bana yar yüreğimi salmayı
Beni unutamazsın gözlerin de ben varım
Ah benim sitem dolu aşkla düğümlü zarım
Bir haberin can verir diner bütün efkarım
Sen öğrettin bana yar takvimden gün çalmayı
Feryadımı gelip de bir sözünle dindirsen
Seviyorum diyerek beyaz ata bindirsen
Kırık kandil gibiyim... Ateşimi söndürsen!
Sen öğrettin bana yar cehenneme dalmayı
NUREFŞAN
FISILDAYAN ŞİİRLER
(
Sen Öğrettin Bana Yar başlıklı yazı
Nurefşan tarafından
15.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
