Gönül der ki bendeki halimi bilmezler

Bende görüneni hiç görmezler

Kapıyı vururum hiç ama hiç sezmezler

Umman umman içimdeki deryayı gezmezler

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

 

Gönül derki yine bensiz feryat ederler duymazlar

Bensizlik yerden yere vurur hiç mi hiç anlamazlar

Can içinde ben canlarına devayım onu da almazlar

Sarayıma gelin gezin derim etraflarına bakmazlar

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

 

Harap yerlerde harap olmayı neden isterler

Bensiz hem ağlayıp bensiz gülmek isterler

Ben olmazsam etraflarını sarar şerler

Ben olmayınca arkalarında bırakmaz hiç eserler

Volkan volkan kaynar bedenlerinde sinirler

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

 

Kendilerinde suçu görmez körler suçu feleğe atar

Şirretliği ile ortalığı birbirine katar

Gönülsüzlük terazileri bozuk her şeyi yanlış anlarlar

Söyleyin ben buna nasıl dayanayım şaş bakarlar

Yanlış yola girer nefret ateşi ile yanarlar

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

 

Söylenirler boş boş suçu nedir feleğin

Olmadan yersen ne suçu var karpuz keleğin

Çabasız gayretsiz birde beklerler bende aferin

Bensiz boş boş düşünürler boşuna derin derin

Birde utanmadan isterler yerleri olsun serin

Tabi ey kullar bensiz olmaz hiçbir rahat yerin

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

 

Kul Mehmet’im sen beni tanı gönül'üm ben halim böyledir

Yaz sen halimi beni bu vurdumduymazlık söyletir

Yanlış kılavuzu olan elbet yanlışa yolu gösterir

Ben doğruyu söylerken beni vicdansızlığı ile inletir

Haydi, son sözü söyle de şiirini bitir

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

 

 

( Gönülün Feryadı başlıklı yazı kul mehmet tarafından 25.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.