1
Ey gönül canan varmak için ol vasıl
Nazlı canan görsün seni ol hâsıl
Bu nefsim Gönül’e canan girdi deme sakın
nasıl
Canan cana can, can canana candır
Nazlı cananı ararken yolda verme fasıl
Dünya hayatı bu odur bilirsin üç günlük
velhasıl
Aşk gönül kulağına yârin adını söyler
fısıl fısıl
Canan cana can, can canana candır
Hasrete duçar olan gönül arzu ile cananını
ister
Arayıp ta cananını bulamayanın aşkı
sanmayın biter
Dağları ovaları çölleri arar nazlı
cananın arar gezer
Canan cana can, can canana candır
İştiyak duyma aşkın kanununda var
Canan ’sız bu dünya zaten aşığa dar
Gece gündüz dört mevsim başına yağar kar
Canan cana can, can canana candır
Kul Mehmet’im bazen aşkın yolu ateşlidir
Aşığa sorarsan ateşin içi dersen çok
neşelidir
Çölde Mecnunu gezdiren Leyla değil,
Yüce Rahman aşkıdır bellidir
Canan cana can, can canana candır
Canan vasıtadır aşığa, aşk kapısı
Rahmandır
Mehmet Aluç-Kul Mehmet