Online Üye
Online Ziyaretçi
Giderken yok oldu yüreğimiz
Yıkıldı yıkılmayan bileğimiz
Öldü yarınlara ait dileğimiz
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Yıkıldı yıkılmaz gururumuz
Gururdu bizim hep umudumuz
Kırıldı iki kanadımız
kolumuz
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Mezara gömdük onurumuzu
Hiç görmedik ağlayan
durumuzu
Üç kuruşa değiştik yolumuzu
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Gözlerimize çekildi kara
perde
Şimdi sen bir yerde ben bir
yerde
Düştük işte ayrı ayrı derde
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Kendimizi kendimiz uzaklara
saldık
Yanılgının içinde çaresiz
kaldık
Her şeyi biliyoruz sandık
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Sürünüyoruz şimdi kim bilir
nerede
Sen karanlık ben karanlık
pencerede
Buluşamayız artık neşelerde
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Vuslat ile olmak bize haram
Bilmem seni artık nasıl
saram
İyileşmez ki sen olmazsan
yaram
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Şimdi ağlıyorum geceleri
Avutmuyor beni birileri
Unuttum sensiz heceleri
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Feryat ediyor işte ruhum
Böyle olmalıydı bu durum
Bu ayrılığa da yapılmaz
yorum
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Yüzün hala gözüm önünde
Oynayacaktık biz düğünde
Ayrılık varmış aşkın özünde
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Hayallerimize dokunmadan
yerde kaldı
Yüreğimizdeki aşkı kim çaldı
Acıda olsa o günlerde
yediğimiz baldı
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Geri gelmez o günler
Bizi arar mı o dünler
Yaşatmaz bizi bu günler
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Hayal kırıklığımız
pişmanlıkla silinmez
Vuslatta uzak kaldı görünmez
Şimdi ne haldeyiz oda
bilinmez
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Kul Mehmet'im avuntular içinde yazarım
Kendi mezarımı kazarım
İçinde bilmem rahat mı
yatarım
Uzak diyarlarda uzak kaldık
Kendi kendimize tuzak kurduk
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-