Gamzelerim de bahar muştusu içim de ayaz Dokunurdu akşam olunca hasretin" Bir şiirin mısrasında kurşunlar dı özlemim...
Gözlerim de biriken acıyı ağlardım ! Yüzümden s/onsuz bir hüzün süzülürdü. Gitme diyen içimin harıydı... Sen bilmezdin ! Kül rengi şiirlerim de kime yandığımı...
Şakaklarım dan sen damlarken Saklayamazdım yara izlerini... Toprağı kurumuş bir mezarın çatlağına Akıtıyorum her akşam kaderimi..
Yalnız bir gecenin koynunda Gidişinin suskun uğultusuna kulak tıkar Uzaklara dalardım... Gitmediğim bir yerden gelmenin Sancısı çoğalırdı b/ağrımın ortasında Kimselere anlatamazdım derdimi Şiirlere taşıtırdım içimde ki cesedi...
Yağmurlara sarardım kimsesizliğimi Kuraklığına yağsın isterdim yüreğinin. Ne çok anlattım derdimi bulutlara, Birde hiç dönmeyecek kuşlara...
Söz vermiştim unutma" Kendi ellerimle bırakacağım Sensiz bir hayatı toprağa ... Yüzümün gamzelerine gömdüm seni Artık bir ömür gülmem bundan sonra..
( Gamzelerime Gömdüm Seni başlıklı yazı AyferAksoy tarafından 3/5/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
