Aþk düþkünü kaçkýn düþlerim:

Yerli yersiz meylettiðim kindar dünlerim,

Girdabýnda ahenksiz bir týný

Safran sarýsý kanmýþlýðým ezelden,

Demli bir tahakkümde kýsýlýp kaldýðým.

Gönülsüz seferberliðim kýyama durduðum,

An’a nispet eden külfeti yalnýzlýðýn:

Nasýl da beyhude bir düþ kýrýmý

Ölümcül sancýsý þafak bellediðim miladýmdan

Arda kalan.

Hanidir kýrçalý, kýrýk mabedimin

Ölüm baz sýradanlýðýnda,

Kim varsa nifak sokan

Hayatla kýydýðým nikâha.

Evet, ben, demekse tek tesellim

Raðbet ettiðinden de öte

Kýrsalýnda gölgelenirken kan revan,

Yatak döþek kancasýnda takýlý aklýn,

Günbegün kanayan:

Zaman zaman gönülken kanan en saf batýla

Günübirlik bir sancýdan iþkillenen

O münafýk yüreðin sarkacý iken

Kaygan ritminde toza dumana kattýðým,

Minvali belli ki en derin hüzünden

Güne taþan öfkeli bir ümmet:

Zift karasý yüreklerin kýlýçtan da keskin ah’larý,

Revnak bir ruh iken damýtan efkârý

Yüz görümü bir neþe, tekelinde

Hürmet bildiðim en yakýn düþ perisi,

Hüzne delalet nice öngörü

Boydan boya kuþatýlmýþlýðým kadar

Sitem yüklü bir öbeðin tam da ortasý.

Hanidir israfýnda gönül

Soytarý bir yalnýzlýk düþmez iken yakamdan;

Yine de yana yakýla esir düþtüðüm

Düþ pazarýnda, takýlý bir tekerleme dilimde,

Ömrü çalan sinsi bir tedirginlikle,

En karaçalýmý kaderin

Siteme dair bir yobazlýk belli ki inkârý

Ölgün yüreðin

Dipdiri gömüldüðü.

Aþka raðbet olsa gelmez miydim gizli gizli,

Görmez miydim yanan kývýlcýmý

Ve ölürken, isi kaplamýþken dört yanýmý

Barbar istilasý kadar zulme delalet bir

Kifayetsizlik ile yýkýlýrken gök kubbe.

Ne Tanrý’nýn israfý

Ne de dünden arda kalan hezeyaný

O düþkün imgelerin.