Aşkı kimse kapmasın diye koştum kaptım
Aşkı kapmadan önce gönül layık olmalıymış bilemedim şaştım kaldım
Aşk için heceleri kelimeleri arka arkaya dizdim
Aşk kelimeleri heceleri arka arkaya dizermiş onu hiç bilemedim
Aşk ile yaşayalım dedim sen Leyla ol ben Mecnun
Kolay değilmiş boşuna salladım bu sözü aşkın başı sonu yok olamadım memnun
Aşk ile el ele dedim oturalım bir yerde
Aşk dedi oturmayalım bir yerde buluşalım seherde
Dedim çok geç olur uyuyalım biz yar ile koyun koyuna seherde
Dedi bana karşılık verme gelmez isen bulamazsın beni artık hiçbir yerde
Diklendim bu akılsız aklımla dedim içimde yar koynumda yatayım
Ah akılsız kafam neyine gerek aşkla boy ölçüşmeye şimdi yar gülmez aşk kayboldu hala onu aramaktayım
Şimdi oldum aşkı arayan akılsız serseri bir kuş
Her ne yola vardım ise çıkamadım yolların hepsi yokuş
Ağlayarak bekledim yoların başında dedim gelir acır bana elbet yardım eder
Yardım etmeyi bırakın yanıma hiç uğramadı dik kafalılığım etti beni heder
Dedim az zorlayayım yâri güldürerek gönlünü çevireyim bahara
Bu ne mümkün baharı görmek kovaladı beni yar düşürdü çöllere sahralara
Her akşam sabah penceremde yola bakarım gelen hep olur gam
Aşk yoluma hiç çıkmaz ne inatçıymış anlayışlı olsa da gönlümü bilseydi ham
Ham gönlümle çıktım bakarım gözyaşlarım damlar yıkılacak dam
Buğulu camlara aşkın ismini yazdım ben gelmem diyor sanki bekleme be adam
Gelmez ise bende kapattım gönül kapımı o hırsla geziyorum delicesine diyar diyar
Karşıma çıksa da bakmam yüzüne artık gönlüm onu almaz oldu onu gönlüm aramaktan ihtiyar
Şimdi uzaktan ban aşk el eder gel der olursun bahtiyar
Kızmışım zaten aşka bende dedim gelmem artık sen ara bul başka bir seni taşıyacak seyyar
Aşk ile olmazsam da ben artık bahtiyar
Aşk layık olmazsan ağlarsın her sabah gelsin diye yar
Gelmez işte aşk yanında yok yar
Yar yoksa yanında otur her an başına yağar kar
Yağarsa yağsın kar, karı yağdıran getirir gönlüme baharı
Gençlik delikanlılık bu derim gönlüme dikerim bu sert astarı
Astar yüzünden pahalı olsa da çabuk vermeyiz biz kararı
Ne yaparsın geç anlarız doğruyu aşkta verir pişmanlıkla balans ayarı
Kul Mehmet’im şimdi yan dön dön yan ağla yakına yakına
Aşkın mutluluktan güzelliği değsin yeniden o güzel canına
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-