Ömür kervanı çıkar yola hayat bu yürür sona

Yolda karşılaşır bir an  Azrail denen o cana

Biten son yeniden sonsuzluğa koşar ölüm sunar yaşam

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Ölüme bulunmaz çare öyleyse bu kibir nedir

Halini bilmeze dersen senin sonun acep nedir

Aç derdini Rahman'a ölüm gelse de o güldürendir

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

Konuşurken doğru söyle sakatlama o gül dilini

Veren el eyle alan eyleme o uzanan nur elini

Yara açıp yakma insan gönlünü bükme belini

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Soluksuz dertlere peşinde koşma dermanın kalmaz

Yüce Rahman kulunu dertsiz yola girince yüzüne bakmaz

Dertsiz yola girenin eli kolu kırılır yukarı kalkmaz

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Birlik yolunda giderken nankörlükle sapma yanlış yola

Beden gönül yara alır yara açma tende girilmez kola

Yalnız kalırsın nankörlükle ondan sonra halin ne ola

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Gönül gönül dağından gel diye seslenir bahar gelsin

Gönül halinden anlamayan bahar yazı ne bilsin

Halden anlamayan durmasın karanlık mağaralara girsin

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Ömür heybesine iyilik toplayan iyilik götürür

Ömür heybesine kötülük toplayan ateş götürür

Neşe ile gülen dağıtan cennete neşe götürür

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Merhametle ol salma başını sen derde

Gönül penceresine nefretle çekme sen perde

Lazım olur gönülde merhamet günün birinde

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Bu can emanettir merhametle donat teslim et

Helal kazan helal ye olsun sana can kardeşim afiyet

Görünmeyen yolda bilinmez ne olur son akıbet

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

Kul Mehmet'im Rahman derdimize tek dermandır

Kulu mutlu olsun diye huzur dolu yolu gönül'e açandır

Kul bilmez nankördür gönülde huzuru bırakıp kaçandır

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

 

 

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

( Ölümle Ölmez İnsan başlıklı yazı kul mehmet tarafından 11.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.