Sis rengine bürünmüş iç çekişleri
Asaletten mahrum..
Nemli kasım gecelerine
Gizlenmiş yüzünü
Süzen gri gözlerin
Vakur kalmışlığın da can çekişiyordu
Dokunup saramadığı bir sevda..
Gece düşmelerinde seyirirdi
Sarhoşluğu
İçi yalan dolu karalama sözcüklerin
Bulmacasın da tek üflemelik kalırdı
Gözünün feri
Ellerini oğuşturan hüznün
Kahkahası çarparken dört duvara
Öfkesini temize çekerdi
Kalbinin ritmini bozan o karartı
Beraber yürünen yolların tenhalığın da
Gösterişliliğini yitirmiş
Küstah,kibirli
Bir adamın mırıldanışıyla rahatsızlanırdı kalbi
Terk ederdi ruhu tüm anatomisini
Ruhsuz bir bedenin hıçkırıkları
Döverdi adamı
Ama adam olmazdı yine adamı
Unutulan güneşlerde kalmış dudak izleri
Bir ömre verilebilecek bir ceza olmamalıydı
Sıyırmalıydı üstüne dar gelen o giysiyi
yapamıyor beceremiyor
Belki de çok dardı
üzerinden çıkartamıyordu
Bir yılan kıvrıklığın da sarılıyordu
Her yeni güne emanet bırakılıyordu
Dokunup saramadığı sevdasını
…
AYFER AYDIN TEKİN