Bir fotoğraf albümü geçti elime bugün siyah beyaz
Zamanla nasıl değişiyor insan
Hangi resmime baksam ben değilim
Siyah beyaz resimlerde kalmışım
Ne çabukta bu kadar yol almışım
Nerede gençliğim yıllarım hani
Hesap soramam ki yaşanmış senelerden
Anladım ki kaderimi değiştiremem
Bir şarkı döküldü dudaklarımdan
Kader kime şikayet edeyim seni bilemem
Beklediğim bu değildi belki yaşamdan
Ama isyan yok pes etmeden devam
Alnıma yazılanı yaşatmış yaradan
Hep geçer içimden zamanı sıfırlamak
Geçmiş günleri yeniden hatasız yaşamak
Ne kadarı hayat bulurdu bilemem
Ne kadarı düşüncelerde can bulurdu
O güzel umutlarımın bir sızı saplandı yüreğime
Hey gidi günler hey nasılda değişmiş her şey
Tüm yaşamım geçti gözümün önünden
Mutlu olduğum anlarım hayal kırıklıkları hüsranlarım
Nerde o tuttuğunu koparıp alan hayalleri umutlarım
Kendine aşırı güven duyan aynalara tebessümle bakan
Belli ki yenilmişim yıllara öylece dalıp kaldım anılara
Ne zaman kendimi hicran yorgunluğunda hissetsem
Soluğu eski siyah fotoğraflarımda alır anılar yolculuğuna çıkarım
Bazen tozlu bazen toz pembe geçip giden ömrümün seyrine dalarım
Bizden başka kimsenin daha iyi bilemeyeceği
Sevdalarımız var kıyıda köşede gizli saklı yaşadığımız
Ama yine de umutlarımız var geleceğe dair
Biliyoruz yaşadığımız hiç bir gün benzemeyecek bir digerine
Pişmanlıklarımız da olacak keşkelerimiz de
Öfkeleneceğiz belki sevdiğimize
Olmadık sözler söyleyip inşallah sende diyeceğiz günün birinde
Bir zaman sonra geçecek öfkemiz
Ve merak edip ne yaptığını
Uzaktan bir selam göndereceğiz merhaba diye
ŞimalGüney!! ( HA )
