Babama Japonya'yý Sevdiren Kadýn-31

Yumi “Konnichiwa (Selam) anne, kendine genç ve yakýþýklý bir yardýmcý almýþsýn…”  diyerek annesinin yanaðýna bir buse kondurdu. “Valla anne senden…” dedi ve lafýnýn gerisini getiremeden, annesi sert ve otoriter bir ses tonuyla söze karþýtý.

“Kýzým, hoþ geldin… Bak misafirimiz var…”

Yumi salata karýþtýran yakýþýklý o yabancý adama bakýyordu. “Benim yaþlarýmda ve tam bana göre biri…” diye düþünürken, annesinin “Kýzým, misafire bir hoþ geldin yok mu?” diye hatýrlatmasýyla Yumi hayal âleminden çýkarak, Genç Adama dönerek eðildi ve tebessüm içinde; “Hoþ geldiniz efendim,” dedi.

Genç Adam baþýný kaldýrýp baktýðýnda Tokyo’da Üniversiteden tanýdýðý ve kendini baþtan çýkarmak için elinden gelen gayreti gösteren kýzýn ta kendisiydi. Gözlerine inanamadý. Burada ne geziyordu ki bu. “Hoþ bulduk… Ayumi Sen?” diye aðzýndan Ayumi ismini kaçýrývermiþ, bir anda boþ bulunuvermiþti. Yumi annesi ile göz göze geldi. 

Hitomi Haným’da þaþkýnlýðýný kýzýna göstermemek için arkasýný dönerek lavaboya yöneldi. Genç Adama Yumi’ye þöyle veya böyle diðer kýzýndan bahsetmemesini rica etmiþti. Peki, þimdi neler oluyordu. Evdeki kýzýndan bahsederken kýzýnýn ismini “Yumi” olarak söylediðinden o kadar çok emindi ki…  Öyleyse diðer kýzýnýn ismi olan “Ayumi” nereden çýkmýþtý.   

Gerçi diðer kýzýnýn ismi “Ayumi” idi. Yumi ile Ayumi bir yumurta ikiziydiler. Anne dýþýnda birinin bunu ayýrmasý imkânsýzdý. O kadar çok birbirilerine benziyorlardý ki… Bunu bir Hitomi Haným biliyordu. Hitomi Haným “Bu yabancý adam diðer kýzý ile de tanýþýyor muydu?” diye düþünürken þaþkýnlýðýný atarak; “Aa Yumi demek istediniz herhalde!” diyerek geçiþtirmek istedi.

Yumi devreye girerek; “Benim adým Ayumi deðil, Yumi efendim,” dedi. Genç Adam elindekileri býraktý ve elinin tersiyle gözlerini ovuþturdu. Yeniden Yumi’ye baktý. “Yok, caným… Bu Ayumi’nin ta kendisiydi,” diye kendi kendine içlenirken kendine çeki düzen verdi

“Özür dilerim, Yumi ile Ayumi arasýnda sadece bir a farký var. Dilim sürçüvermiþ olmalý…” diyerek kýrdýðý hatayý düzeltmeye çalýþtý. Ama kafasý o kadar karýþmýþtý ki! Yumi gözlerini Genç Adamdan ayýrmadan “Anne beni misafirinle tanýþtýrmayacak mýsýn?” diye sorarken, annesinin vereceði cevabý beklemeden devamla “Adým Yumi, Kyoto Üniversitesi Japon dili ve edebiyatý bölümü mezunuyum. Kyoto’da öðretmenlik yapýyorum,” dedi.

Hitomi Haným “Misafirimiz Dr. Safa, Tokyo üniversitesinden… Yemeðe geçelim. Kaldýðýmýz yerden devam ederiz…” diyerek yemek sehpasýnýn üzerine sofrasýný serip, servis tabaklarýný koydu.

Yumi genç bir doktorun annesinin yanýnda ne iþi olabilirdi? Kimdi bu genç adam? Dr. Safa dediðine göre yabancý biriydi. Yabancý birinin annesi yanýnda ne iþi olabilirdi?  Bir saðanak þeklinde aklýna gelen sorularý geçiþtirmeye, þimdilik bir kenara koymaya çalýþýyordu.

Diðer Yanda Yumi “Hashi (yemek çubuðu) mi, çatal mý?” diye sorunca,  Dr. Safa sorulanýn kendine olduðunu düþünerek “Çatal tercihimdir,” dedi. “Her ne kadar hashi ile yemek yemeye alýþsam da, hala zorlandýðým oluyor” dedi.

Bir anda ve sonradan öðrenme ile bu iþ yeterli kadar düzgün olmuyordu. Mahcup olmaktan ise, her geçen gün dýþ kültürlerin etkisinde kalan Japonya insaný yeniliklere kendini kapalý tutmuyordu. Yumi misafirin yanýnda farklýlýk yapmasýn diye kendileri için de sofraya çatal koydu.  Yerde yeni tatamiler seriliydi. Hitomi Haným uzun süreden beri kullandýðý tatamiler eskiyince yenisiyle deðiþtirmeyi tercih etmiþti. Yýllarýn verdiði alýþkanlýk içinde Sehpa önünde diz çökerek oturdular.

Genç Adam “Kusura bakmazsanýz ben baðdaþ kuracaðým, dedi. Hitomi Haným “Gayet tabi… Dilediðiniz gibi oturabilirsiniz,” dedi.