1
Muğlâk bir yanılsamanın
Titrek kırılganlığına
Müptela aşk
Ve acıya müptela.
Sıradanlığın sıra dışı
yankısında
Can bulan ve can veren,
Kozasından çıkan
tırtılın
Kısacık ömrü kadar
durağan
Değil asla.
Hele ki o dinmeyen
hezeyan,
Küflü duvarlarında ve
kof yarınlarında
Eremeyeceğini bile bile
sona
Ve yakarken canını…
Ne bağnaz aşk ne yalın
Ne de kılıfına
geçiremediği
Yalanlar kadar bariz.
Edilgen bir zihniyetin
Hastalıklı hücrelerinde
Debelenip dururken
yazgısı.
Ne çok söylence
Ne çok anlatı
Ve yeri geldi mi
Gizlendiği o küçük ve sıra
dışı
Dünyası…
Mizacının kırılganlığında
Saklı iken o hoyrat
çekincesi,
Bir birikimin bariz
izdüşümü
Altı üstü.
Soluksuz geçen her
saniye,
Yeknesak ne çok ayrıntı,
Gecenin bir vakti gelip
de
Çalarken kapını.
Vazgeçilmezi, son
imgesi
Sıradanlığın kisvesinde
Acı da olsa
Hayat iksiri;
Tümlerken döngüyü
Eksiltirken benliğinden
hece hece.