GÜN PERDESÝNÝ KAPATTIÐINDA

Gün perdesini kapattýðýnda,

Sokak lambasýnýn altýnda,

Bir simitçi çocuk.

Elinde tabla,

Tablada,  çaresizce

Yaþanýlmayan çocukluk,

Kaybolan umutlar

Simit sýcak simit diye baðýrmakta.

Gün perdesini kapattýðýnda,

Karþýdaki ana kavþakta,

Kýrmýzý bir tramvay.

Ýçinde kapýya yakýn bir buton.

Butonda,

Basýlý   parmaklarla beraber,

Havada asýlý    kalan telaþlý bakýþlar,

Düþmemek için birbirine tutunmakta.

Gün perdesini kapattýðýnda,

Tek    katlý bir ev bakkalýn yanýnda,

Ortada bir sofra,

Akþam ezanýnýn   okunmasýyla

SABRIN  VE KULLUÐUN  verdiði huzur

Tek  tek    sýcak  çorbaya  banýlmakta

Yine bir yerlerde bir þair,

Kelebeðin kanadýndaki,

Aný yakalamaya çalýþmakta.

Yine bir þairin yüreði,

Hayatý kelimelere dökmenin heyecanýyla,

Gece gündüz pýr   pýr atmakta.