Bir kuytuya bıraktım içimdeki ahraz çocuğu

Dilsiz hıçkırıklarla sığınmış bir şiirin satırlarına

Ötenazi isteyen sanrılar çırpınıyor kanadı kırık bir kuşun gök tavanında

Mavi uyuşmuş ellerimin hazan mevsiminde

Çizemem tuvale bahar muştularını

Ve bir gün öncenin telaşları yağar

Hazan ikliminin son perdesinde

Islak sarı bir hüzün düşer şakaklarıma

Solmuş güller gibi dökülür yapraklarım

 

Bir kuytuya bıraktım içimdeki ahraz çocuğu

Dilsiz hıçkırıklarla sığınmış bir şiirin satırlarına

Öyle ki yoksulluk sinmiş göbek bağıyla lehçesidir kesilen umutları

Yırtılan zamanın nasır tutmuş acısı inletir afakı

Bir kaç kere gördüğün yalan yüzlü baharlara aldırma

Gönül bu saltanatı bozuk düzene sen mi dur diyeceksin

Vay ki benden öte bir şey var

Mazinin külleri akşamın göçüş'üne ağıt yakar

AŞK bu zamanın kabuklarını soyup

Libası yırtık hayalleri yıkan inanılmaz bir oyun

En yakın yalnızlık yakışır kimsesizliğime

 

Bir kuytuya bıraktım içimdeki ahraz çocuğu

Dilsiz hıçkırıklarla sığınmış bir şiirin satırlarına

Ağlamayı unutmuş kurak şimdi s/özlerimin şiiri

Nuray Ayhan...

( Zaman Amansız Acım başlıklı yazı Nuray AYHAN tarafından 23.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.