Şuara gönlüm bir şiire şerbetlenirken

Afakı güzelleştiren aşkı okudum leb-i kızıl gonca gülden

Özlemi öptüm son durağım gözlerinden

Şarkılara düştü aklım sesin çınlarken ötelerden

 

Eyvah dedim zamana zillet mi düşmüş?

Nedir bu şiirde ki efkâr?

İlham vakitlerinde yazmıyorsam namerdim atın beni çöllere

 

Bu vuslat ’sız yeminleri bozmuyor mu kefaretim oruçlar?

Şimdi argümanını unuttuğum bir güftesin gönlümde

Hani yokluğunun hıçkırıklarını okurken gözlerim güz mevsiminde

 

Çizemem tuvale yılların yokluğunda seni

Sığındığım tek limandı bergüzarın şarkılar

Ah o netameli ayrılıkları yazan acılar

Kulağımda çınlayan hasret denilen sancılar

 

Hangi niyetin muştusuna astım kimsesizliğimi

Avuçlarımda ağlıyorken dualar

Virdini unutmadı bir an bile dilim

Boncuk, boncuk dizerek tespih edip çektiğim

 

Aslında yok şiirlerin suçu

Kölesi olduğum gözlerin mecnun eder beni

Ant olsun leyla vakitlerine

Yittiğimi görmez mi yoksa beni senden götüren g/izler...

 

Nuray AYHAN...

( Nedir Bu Şiirdeki Efkâr başlıklı yazı Nuray AYHAN tarafından 4.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.