1 Ne Zaman Diner Ki...

 

 

 

 

Sıradanlığın kalabalığa,

Çoğulun tekile indirgendiği

Katı bir yadsımazlıkla

Savsaklarken üzünçleri

Delindi zırh

Mihrabı ok bildiğim

Aşkı yok sayan

Gecenin sonlandığı

O derin pekiştireç zihnin

Aykırı düşlerinde

Taban tabana zıt iken

 

Muzaffer bir komutan edasıyla

Cebelleşmekte kuytularında zihnin

Aşk pelesenk olmuş sadece

Üzünçlerin kıymıkları batarken

Ve çekmişken perdeyi

Oynadığımız son oyun sonrası.

 

Tekil zihniyetlerdi yordanası

Mağlubiyet reva görülen oldum olası.

Sür git onca izlek

Peyder pey çekilirken geri

Binlerce anlatı dünden kalan

Titrek gölgelerdi ay ışığında oynaşan.

Edilgen bir sevda

Sadece tek yönlü bir döngü

Aşka hürmeten dökülen gözyaşı

Ne bir nota ne tek bir hece

Devrik bir rota

Yıllanmış bir aşk uğruna

Ödenirken kefaret

Ağlak bir edimle

Sıvazlarken sırtımı duyumsadığın nefret.

 

Asılsız idi öncesi

Sonu olmayan ve aşk idi

Paye verilen,

Sağdıcı özlem her daim

En bariz yılgı ölümle eşleşen.

 

Tınısı kulağımda

Son resim saklı dimağımda

Kavuşulası bir sanrı nihayetinde

Bin bir veryansınla

Ne zaman diner ki yokluğun hezeyanı.

( Ne Zaman Diner Ki... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 20.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.