Varlığıma pest etmedim

Yamyamlar benim etrafımda son nefesimi vermemi bekliyorlardı...güneş çok parlak vede sıcaktı.. koca şehir aydınlanıp ışınıyordu ... kalabalığın içinde bir bense karanlıklardaydım... güneşim doğmamıştı,  gündüzümde geceye kaydı...yamyamların baskısından hedefimi şaşırmıştım tek başına...koca şehirde tek başına elimde tutuşturduğum çocuğumla..tek güvencemse son olarak bir eczaneye sığınarak... bir kaç kuruşa aldığım  sinir haplarıyla... ayakta durmaya elime tutuşturduğum çocuklarımla...yamyamlara inat yinede pest etmedim... yaralarım ağır olsada kendimi aciz görmedim tökezlendiğim yerden doğrulup ayakta durmaya çalıştım ... yaralarım olsada ben kendi varlığıma pest etmeyeciğime söz verdim iyileşmem lazımdı kendi çabalarımla bunuda başaramamam için bir nedeni olamaz sanırım biz insan oğulları her derdin devanın üstesindende gelebiliriz,  çünkü Allahım bizlere diğer varlıklardan ayırt eden akılı vermiş hediye iyi yöne kullanasınız diyerek ... başım dara düşende ilk işim aklımda gelgitlerim olmalı,  kendim için ne iyi olacaksa onu uygulamam lazım,  yaralarımın iyileşmesindede pestemeyeceğim , yamyamlara yem olmayacağım birdaha.. aldıklarım ders olsun,  tedavilerimin iyileşmesi çok zaman alsada,  kendi varlığımın güvencesi ondan ödün vermedim hiç bir zaman.... tek ben vede çocuklarımla insan olmam...  her ne zorluklar atlatdıysamda !..  insan olmam varlığıma pest etmedim ... insan olmam..... 

14 Mayıs 2015 Kues`dan  Dönüş Korkmaz...


( Varlığıma Pest Etmedim başlıklı yazı Mosell 07 tarafından 14.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.