Utanmadan saysın insanlık günahlarını
Dizilsin  kuşlar  gökyüzüne
Belki bir rüya belki bir çığlık düşer
Belki  bir nebze  hüzün düşer
Sarılırız  bir  ananın  boynuna içten pazarlıksız…
 
Biliriz iyiliğin rengini soran renksiz kalır
Renksiz kalır  kainat  renksiz kalır rüyalar
Say ki bir sabi gülüşü düştü yüzlerimize
Kıpırdamadı  bile hayat
Kıpırdamadı dalından  düşerken hüzün…
 
Dillerimizin arkasına saklanır hayatımız
Koşar  durmayız dur durak bilmeyiz
Bilmeyiz hayır mı şer mi
Bilmeyiz umudun gökyüzünden geleceğini
Oysa çok bilmiş  rolüne hazırdır insan…
 
Bana  gülünce  çiçekler gibi ey hayat
Ne uzatsam sana kırmadan kırılmadan
İnce  bir  tını süzülür  açılır kapıları dehlizlerin
Heyhat titremeli gök titremeli insan
Çünkü bu gelen ilahi ferman…
 
Son dem deriz  dünyanın  irkilmeli
Bir avuç toprağa gülmeli insan
Hadi  yürüyelim beraber ey rüyalarım
Arkamızda kalsın iğreti  bakışlar ve gülüşler
Ver elini ey hayat  yürüyelim beraber…
 
Müslüm Tekaltun
 


( İyiliğin Rengini Soran Renksiz Kalır başlıklı yazı m tekaltun tarafından 27.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.