Gölgesiz cücelerin
Her dokunuşunda irkilirdi
Boranlar fışkırırdı göğüs kafesinden
Korku çaresizlikti
Bir tutam gizli bahar
Döverdi kirpiklerini
Duyulurdu nabzından
Kar sesleri
Taşardı toprak testilerden
Salamura yapılmış hayalleri
Küflenen dudaklar köpürürdü
Çalkaladıkça bulanır,
Döküle döküle eksilirdi
Boş bir tas gibi kalırdı mazi
İlk yudumun tadını arardı aşk
Tüm yudumlarda
Başıboş bir kısrak göz alabildiğince bir ovada
Boğuşurken sınırlarla
Özgürlük mavi bir yem koyardı
Tuzağının ağzına
Kuşlar konacak yer bulamazdı oysa
Vaat ettiği saltanatta
İçine düşen herkesi boğan
Sığ bir suda
Dev gemiler yürürdü
Toplayarak eteklerini
Okyanuslar diz kapaklarında
Ve
İspatlardı varlıklarını
Ama inandıramazdı
Düşünce
Seyir defterinde gölgesiz cücelerin
Açtıkları çukurlara
Ümit Seyhan