Rüzgâr eser bir heveste,

Kucaklarsın boşluğu

Boş kalan kolların

Çepeçevre üzünçlerle…

Telaşı sarar yılgınlığının

Vurulursun şakağından

Ve kalbin delik.

 

Bitiktir düşlerin

Şarkılar söylersin kendince

Sakın ha, duymasın kimse.

Olur da sezerlerse

Issızlığını o yüreğin…

 

Şakır kuşlar kifayetsizce

Sağanağın altında

Islak ve yaralı.

Gölgen bile terk etmişken

Bağlıdır basiretin

Pervasız ve terk edilmiş.

 

Gerçeğin ta kendisi

Notlar nasıl da ahenkli ve hüzünlü.

Alabildiğine tedirgin

Nüktedan ya da sıradan

Ne geçer ki eline

Yana yakıla haykırsan.

 

Kıyısında mahşerin

Nasıl da soluktur tenin.

Ne diri ne ölü

Arafta adeta.

Sağdıcındır hüzün.

 

Terk etmeden çok önce

Terk edilmiş, yaftalanmış ömrün

Sığıntı ve sıradan

Son noktayı koymadan.

 

( Arafta başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 1/13/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.