/şiir olmak kolay değildi yazanın üstünde çok görevi vardı yaktı sattı yandı battı/...





sıkıntılı ve alaca bir sonbahar akşamında
ucube geceden peydahlandı tutkular
yasaklı bedenler
gizli saklı çarşaflara serildi
korkunç bir ıssızlıkta birleşti dudaklar
ve çatladı
parça parça dağıldı yürekler



sen güneşle soluklanırken
buzdan bir el kalbimi sıkıştırıyordu
önyargılar gibi karanlık
şiirin neresinden düşsem bilemedim



teslim olan satırlardı kıvılcımı tutuşturan
gözleri suphanallah tapılacak cinsten
çok seveceksin
çok öleceksin dedi mırıl mırıl
nazlı ve şiddetliydi 
surlara gömülen gözbebeğimden öptü



gölgesi sedef gibi
gölgesi yıldız gibi
dizili bir hüzün gibi
kopan dalgalar eşliğinde 
kaderimle birlikte uykuya daldı 



parçalanarak
milyonlarca defa sarıldı dizelerime
tırnaklarını kim çözecek belimden?



şehvetle sokuldu soluğuma
sattım anasını dünyanın
kimi zaman unuttum ezberlediğim şiirleri
şiiride yaktım



namluyu çekip öldürdü beni 
şiir azdı
ben yazdım!















( Arsız Şiir başlıklı yazı rosens tarafından 9.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.