Seni Sevdim Ben (2)
Gözlerinin hapsindeyim
Düştüğüm zindanlarda
Voltalar atıyor yüreğim,
Karanlık hücreler de sevdam
Nemli ve ıslak duvarlar,
Yokluğunun ceza evindeyim
Özgürlüğe susayarak.
Köşe kapmaca oynuyorum,
Köşesi olmayan kalplerimizde
Attığım beş adım toplam.
Hüzünlerin yakmaz canımı,
Mutluluğun güldürmez
Yokluğun da öldürmezse,
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Kolay değil bu sandığın kadar
Alışkanlığına tutkunluğum
Çırpınıp duran kafesinde
Sevdan ben de bir yangındır.
Sevmek vazgeçilmez yanım,
Sen çıkmazım son durak.
Sofralar kurdum yokluğunda
Varmışsın gibi iki kişilik,
Tek kişilik yemekler yedim,
İkimize kalktı kâdehler
Sol yanım ağırıyorken...
Sen yoktun.
Sağır bir kadınaymış...
kurduğum cümleler.
Dilsiz bir yâr'dan
Sohbetler beklemişim meğer.
Her çölüm yanmazmış benim,
Her kutbum donmaz,
Zaman gelecek bilirim
Yokluğun da koymaz.
Ya gel dindir dalgaları,
Yada daha çok fırtına,
Bu böyle olmaz.
Kalsam ölüm ensemde...
Gitsem neye yarar ki?
Kalmak teslimse ölüme
Gitmek sensizliğe ne çare?
Ve... içim de yaşattığım,
Senli dünyamdan çıkarken,
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
(
Seni Sevdim Ben (2) başlıklı yazı
Fedai GÜVEN tarafından
2.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
