KAYALIKLARDAKÝ TESADÜF

Kayalýklarýn kenarýnda yürüyen genç kadýn çok dalgýndý. Gözlerinde dökülen yaþlar yanaðýnda sinesine süzülüyordu.

Esen fýrtýnadan saçlarý daðýlmýþ, rüzgâr estikçe gözün önünde eserek yüzünü kaplýyordu. Uzaktan bakýnca dertli olduðu her halinden belli idi.

Bir gölge gibi kendini takip eden geçmiþinden kaçarcasýna kayalýklarýn ucuna geldi. Uçuruma geldiðinin farkýnda deðildi âdeta.

Bir demet gülmenin mutlu olmanýn eseri yüzünde ve yüreðinde yok tu.

Tam adýmýn uçurumdan atacaðý an kolundan yapýþan bir el onu yakaladý. O an birden ürperti içinde ayýktý, etrafýna bakýndý, þaþkýndý. Buraya nasýl ne zaman geldiðini hatýrlamýyordu. Karþýsýndaki delikanlý heyecan ve endiþe dolu ses tonu ile.

—Haným efendi ne yaptýðýnýzýn farkýnda mýsýnýz? Ýntihar etmek istiyorsanýz hem çok gençsiniz, hem de intihar etmek problemlerinizi çözmez ki.

Þaþkýndý konuþamýyordu.

—Tesadüfen bugün kulübenin tamiratý için uðramýþtým, sizi öylesine dikkatsiz þaþkýn yürüdüðünüzü görünce koþarak yetiþtim, yoksa az kalsýn. Neyse çok þükür bir þey olmadý belli ki ne kadar sevdiyseniz çaresizliðin ýstýrabýna yakalanmýþsýnýz, hayat bu bazen yakamýza yapýþtý mý býrakmýyor. Neden konuþmuyorsunuz? Bana yaslanýn kulübeye kadar gidelim biraz uzanýn kendinize gelince konuþuruz. Genç kadýn delikanlýnýn omzuna yaslanarak kulübeye doðru yürümeye baþladýlar.

Kulübenin kapýsýndan içeriye girdiler. Delikanlý genç kadýný tahtadan yapýlmýþ sedirin üzerine oturttu. Bir bardak su getirerek içmesini saðladý. Genç kadýn iki yudum suyu içti tahta sedirin üstüne uzandý.

Karanlýk mazinin derinliðinde yavaþ yavaþ uyanýyordu genç kadýn. Alnýnda terler, gözlerinde yaþlar boþanmaya baþladý. Delikanlý hemen koþarak uzanarak yatan genç kadýný kaldýrdý.

—Aðlamasanýz diyeceðim ama aðlamak en güzeli ama fazla aðlamayýn, alýn gözyaþlarýnýzý silin.

Delikanlýnýn elinde uzattýðý mendili genç kadýn alarak akan gözyaþlarýný sildi. Delikanlý

—Ýsmim Remzi, onu çok sevdiðiniz belli ama onun gittiði yere böyle gidemezsiniz ki. Haydi, bana neler olduðunu anlatýn hem böylelikle rahatlamýþ olursunuz.

—Özür dilerim, inanýn o an oraya nasýl hangi duygular içinde geldiðimi hatýrlamýyorum. Tek hatýrladýðým onunla buralara gelmekten çok hoþlandýðýmýzdý, o eski günleri yâd etmek ve rahatlamak için arabamla buraya geldim. Gerisini hatýrlamýyorum. Siz ümitsiz aþkýmýn bende yarattýðý derin acýlarýn izini yaþadýðým anda yetiþtiniz, gelmeseydiniz belki de o uçurumun dibinde cansýz yatacaktým. Size müteþekkirim. Bu arada ismim fulya, tanýþtýðýmýza memnun oldum.

Çok þanlýsýnýz her ay buraya gelerek bu kulübede bende sizin gibi o eski mesut mutlu günlerimizi hayal ederek o günleri yaþamaya çalýþýyordum. Arabadan inerken gözüme takýldýnýz. Oysa buralarda yalnýz bir genç kadýnýn dolaþmasý pek hayra alâmet deðil diyerekten peþinizden geldim, lâkin siz bir serseri ayyaþ gibi kayalýklara doðru yürürken arkanýzdan koþarak sizi son anda yakaladým.

Remzi

—Bende memnun oldum, böylesine tanýþmak istemezdim, ama nasip kýsmet böyle imiþ. Þimdi sýyrýlýn sizi saran umutsuzluk ve hasret örtülerinden. Yeniden bir güneþ doðdu artýk bundan sonra sizin için. Az önce ölüme giden siz ve þimdi capcanlý hayatý yaþayan siz.

Fulya

—Çok haklýsýnýz, saatlerce yüreðimi parçalayan hoyrat ayrýlýðýn acýlarýndan kurtulmak öyle birden bire olmuyor, ama bundan kurtulmaya çalýþacaðýma inana bilirsiniz, çünkü sizin dediðiniz gibi az önce ölüme giden ben ve þimdi capcanlý hayatý þimdi yaþayan ben. Biliyorum yapmaya çalýþtýðým hoþ bir davranýþ deðildi ama.

—Neyse boþ verin, þimdi acýkmýþsýnýzdýr ben mutfaða geçeyim, güzel bir öðlen yemeði yiyelim, daha sonra konuþuruz.

Öðlen yemeðini yedikten sonra kahvelerini içerken fulya

—Siz neden buraya geliyorsunuz? Sizde mi eþinizi kaybettiniz benim gibi?

—Evet, geçen yýl eþimi kaybettim bir trafik kazasýnda, her hafta sonu þehrin gürültüsünden kaçarak burada hafta sonu dinlenirdik baþ baþa. Þimdi ayda bir defa gelerek onun buraya sinmiþ kokusunu teneffüs ederek o anlarýn güzelliðini yaþamaya çalýþýyorum.

Ey mazi senin izlerin olmazsa

Geçmiþin izlerini nasýl buluruz

Yüreði kanayan bizler nereden teselli buluruz

Bu can onun hasretine nasýl dayansýn

Fulya

—Siz þairsinizde ayný zaman da, ne güzel!

—Yok, öyle arada sýrada yazar söylerim, bir an o gergin yaþamýn stresinden gürültüsünde uzaklaþarak yüreðimin sesini dinler arada sýrada kâðýda dökerim.

Ey gözlerinde ýstýrap ile bana bakan hayat

Maksadýn beni ölümün uçurumlarýna çekmek ise

Önce önümde sen atla o uçuruma

Önce sen yan sonra ben yanayým

Fulya

—Çok güzel böyle anýnda söyleyebilmekte güzel, iþte þimdi yaþadýðým o ýstýrap dolu anýn dehþet gözlerinde kurtuldum, siz çok sað olun iyi ki karþýma çýktýnýz.

Remzi

—Þiiri seviyorsunuz galiba

—Çok seviyorum yazma konusunda cahilim ama çok iyi bir okuyucuyum.

—Buda çok güzel, okuyucu olmazsa bu yazýlanlarý kim okuyacak.

Ey dertlerin içinde yok olan kadýn

Yalnýz seni görür senin gibi yanan

Gözlerini yuman dertler içinde yanan seni

Nereden görsün seni dertlerini

—Ýþte bu daha da güzeldi!

—Teþekkürler ederim, hayat kadýn ve nehir dertler birbirine benzer bazen.

—Nasýl?

—Hayat nehir ve kadýn; mutlu gülüþleri ile bazen de hýrçýn bakýþlarý ile önüne aldýðýný veya koluna yapýþtýðýný sürüklediðini alýp götürüyor zamanýn içinde. Yanlýþ anlamayýn, yani bazen mutlu anlarýmýz bazen de hüzün dolu anlarýmýz oluyor, siz kadýnlar bu analarýmýzý süsleyenlersiniz, gülüþlerinizle.

—Bu bir iltifat mý?

—Elbette tüm kadýnlarýmýza, farkýnda iseniz aþk köprüsünde geçmek için erkeklerin siz ihtiyacý var, tabi siz kadýnlarýnda aþk köprüsünde düþmeden mutlu olarak gezmesi içinde biz erkeklere ihtiyacýnýz var.

—Vaw çok harikasýnýz, sizden bayaðý hoþlandým sözlerinizle gönlümü okþadýðýnýzý söylesem umarým beni yanlýþ anlamazsýnýz.

—Rica ederim ne demek, yanlýþ anlamam. Keþke her veda eden aramýzda ayrýlan gönül kapýmýzý kapatarak gitse, ama olmuyor gönül kapýsý açýk olunca insan biraz önce sizin yaþadýðýnýz acýlarý hüsranlarý yaþýyor. Gönlümüzün her an bir anýnda aklýmýza gelir yüreðimizi acýsý ile yakar bu nedenle sizi çok iyi anlýyorum.

—Çok güzel söylediniz.

—Son defa sevgilinin dokunuþudur ayrýlýk, ama her an o dokunuþu hisseder ve onunla yaþamak zorunda kalýrýz. Yaþanýlan o koskocaman yýllar sanki bir anlýðýna yaþanmýþ ve yok olmuþtur. Giden hasreti geride býrakarak gider istemeden gider. Bende gönlüme sýðdýramadýðým bu acýlarý mýsralarýma sýðdýrýyorum ve bir anlýðýna gönlümdeki hüzünleri daðýtýyorum. Fýrtýnalara takýlan gönlümü o fýrtýnanýn içinde kurtarmak içinde saatlerce yazýyorum.

Rüyamda bir kadýn düþtü yataðýma

Uyanýr iken rüyanýn güzelliðinde

Gözlerimden düþen kadýný

Taktým koluma

Yürüdük sokaklarda

Hep gülümsüyordu

Hiç konuþmuyordu

Yaðarken yaðmur saðanak saðanak

Yaðmur gibi kokuyordu

Farklý idi bu kadýn

Farklý olmaktan da farklý idi

Ne kocasýný bekleyen

Nede kocasýna suratýný asan

Nede kocasýný dýrdýrý ile yiyen kadýnlardan deðildi

Hayranlýkla seyrederken

Ayaðým takýldý yoldaki taþa

Birden uyandým

Rüyanýn içine düþen benmiþim

Tekrar uyumak hiç gözlerimi açmamak istedim

Saatlerce aylarca uyudum

Her uyuduðumda ayný rüyayý gördüm

Hep gülümsedim

Oda bana gülümsedi

—Terapi gibi geldi sözleriniz.

—Beni þýmartýyorsunuz gönül güzelliðiniz ile. Sizde bazen çizik atýn geçmiþe mazinin izlerine. Þiirin uçsuz bucaksýz bozkýrýnda benim gibi gezinin inanýn size çok iyi gelecektir.

Ey sevgili seninle sonsuz kadar

Yemyeþil ormanlarýn nehirlerin yanýnda

 Geçirmek isterdim

Yüzündeki mutluluðu hissederek

Saçlarýnýn kokusunu esen rüzgârda koklayarak

Soluðunu seni anan dudaklarýmda hissetmek isterdim

—Bana anlatmak istersen anlata bilirsin böylece rahatlarsýn, nasýl tanýþtýnýz?

Fulyanýn gözleri yine ufuklara daldý.

—Onunla terminalde tanýþmýþtýk. Ben Ýstanbul da üniversitede okur iken sömestri tatili için memlekete giderken onu terminalde tanýdým. Elimde biletim ve karþýmda o duruyordu. Ýlk önce bakýþtýk, valizim elimde dakikalarca bakýþtýk. O da hemþerim çýktý gidiyormuþ benim gibi öðrenci imiþ, otobüste saatlerce sohbet ettik. Þimdi gözlerim her yerde onu arýyor, onun anî aramýzda vefat ediþi ile yalnýz yapa yalnýz kaldým. Yakýnda evlenecek mutlu mesut bir yuva kuracaktýk.

—Üzüldüm!

—Þimdi o ise... Þimdi kalbimde yalnýz yaþýyor. Onsuz üþüyorum her an. Sanki bir anda bir köþede çýkýp gelecek ve bana þaka yaptým aþkým diyecek diye bekliyorum. Biliyorum çok uzaklarda ama aradan iki yýl geçmesine raðmen hala yokluðuna alýþamadým.

—Bilirim bu anlarý bende yaþadým. Uzaklardalar, ama sanki hiç gitmemiþler gibi yanýmýzdalar acýlarý ile… Umutlarýmýzý tüketen sahillerde yürümenin ýstýrabýný bilirim, dudaklarýmýzda isimlerini haykýrmak isterken sesimizin kýsýlmasý kelimelerin boðazýmýza düðümlemesini çok iyi bilirim. Bir müziðin ezgileri gibi konuþmalarý kulaklarýnda hiç gitmez. Kalabalýklar arasýnda yalnýzlýðý yaþarsýn, o kalabalýkta ki insanlar bir anda sanki kaybolur giderler. Uzakta hep hoþça kal aþkým seslerini iþitirsin, hangi yöne dönsen bu sesler kesilmez. Hayatýn gerçekleri gibi, bekleyenin olmayan yarýnlar gibi dehþet bir hasrettir bu.

Esince seher yeli kokun gelir

Dilime ismin gelir söyleyemem

Deðiþmem seni dünyanýn gülüne

Gittin sen uzaklara ben þimdi gelemem

Yüreðimde hala gittiðinde býraktýðýn sýzý

Bu imiþ benim alnýmýn yazýsý

Sensin giderken kalbimi çalan hýrsýzý

Gittin sen uzaklara ben þimdi gelemem

Fulya

-Çok güzel konuþtunuz, lakin bu ayrýlýðýn çaresine çare nedir ki? Ne zaman onu ansam yüreðimde ayrýlýðýn gözyaþýnýn türküleri halay çeker, her ne kadar dinlemek istemesem de mecburen dinliyorum. Terk edip gideli aylar oldu yüreðim hala gidiþiyle kýrýk býraktýðý gibi kýrýk ama tabi bugün sizin bu güzel terapi konuþmalarýnýz ve güzel þiirleriniz ile düzeldi, ama ya yarýn siz olmadýðýnýz anlarda ne yapacaðým bilemiyorum.

-artýk bundan sonra isterseniz her zaman yanýnýzda olurum ve bundan da zevk duyacaðýmdan emin olabilirsiniz.

-Çok teþekkür ederim, tabi ki yanýmda olmanýzý çok ama çok isterim, ama korkuyorum sizi de karanlýk anlarýma ortak ederek hüzünlendirmek ten korkuyorum.

-Zaten anlarým bunlar ile dolu anýmý sizinle paylaþmak bana da çok iyi gelecek. Karþýlýklý gönüllerimiz pasýný sileriz. Hala kulaðýmda onun sesi var iken bu sesi sizin güzel gönül güzelliðinizle silebilirim, yanlýþ anlamayýn silmek derken acýlardan iz býrakan sesini demek istedim.

-Anlýyorum, o zaman mazide takýlý kalan kalplerimiz atalým, yeni birer kalp takalým duygularýmýz hislerimize ne dersiniz_

-Çok güzel olur derim! Atalým uzaklara, çekip gitsin yaþadýðým dünyadan gezindiðimiz sokaklardan. Teselli vermeyen acý veren bu kalbi býrakalým arkamýzda yeni düþlerle süsleyelim çok güzel olur.

Yarýnlara Hüzünlü Gözyaþý Býrakan

Sitem dolu sözlerin yaktý gönlümü

Seven gönlün öldürür ömrünü

Ayrýlýða bu merak nedir

Mutluluk var iken

Ýsyan pençeleri ile aþký öldüren

Ayrýlýðýn uçuruma koþman neden

Mutluluðu yaþamak var iken

Mutluluðu gönlümüzle süsleyerek

Mutluluða anlam katmak var iken

Ayrýlýða bu merak nedir

Unutulur mu mutlu günler

Beraber güldüðümüz

Hayaller kurduðumuz

Hayalleri düþlerimizle süslediðimiz

Yarýnlara tertemiz býrakmaya çalýþtýðýmýz

Kaybolarak yok olmak ne demek

Yarýnlara bu mudur mirasýmýz

Ölümlü iki gönül

Yarýnlara hayalleri taþýyamayan

Yarýnlara hüzünlü gözyaþý býrakan

Ýki aþktan anlamayan ölü gönül

Ýþte biz yarýnlarda böyle hatýrlanacaðýz

Sürgünleri yaþamýþ

Beraber yaþamayý beceremeyen iki aptal âþýk

-Bu þiirinizde anýnda tam söylediklerimize uydu ve de çok güzel oldu.

Beraberce güldüler, belki aylardýr hiç gülmeyen bu iki insan iki gönül paylaþmanýn güzelliði ile neþe içinde güldü.

Cahit Aluç