Online Üye
Online Ziyaretçi
Yoğrulmuş mayası bir
kez bitimsizmişçesine
Yoğurdu çalmış kimi
göle
Kimi sığdıramamış ömür
dediğini yere göğe.
Adını koymuşlar ilk
çığlığında
Bütünlenmiş ruhun
yaşadığın her acıda
Sayısız adım
adımladığın yol almak adına.
Aldatılar ne ilk ne son
Ölüsü yok artık uçuk
hayallerin
Ötesi yok ölümden başka
Yeter ki kolla kendini
bırakıp ellerini avuçlarıma.
Yengisi ya da hüznü
Aşkı, kasveti yeri
geldi mi hicap ettiğin
Rağbet etmesen de o
kıvrak ritmi ile döngünün.
Her an ölecekmişçesine
Gidip de dönmeyecekmişçesine
Ne vefasızlığı
sevgilinin
Ne de izdüşümü binlerce
yerginin.
Günbegün görmüşsen aynı
düşü
Bir kez düşmüşsen
çarkına o bitimsiz rehavetin
Aslı astarı olmayan
elde kalan
Hoyrat ve çetrefilli
nice ikilem
Yüreği dağlayan.
İlk yarısı çocukluğun
Belki de son çeyreği
yaşadığın ömrün
Kanıksamadan ölümü
Kabul et ya da etme yok
saymak mümkün mü
Ne külfeti ne tadı
damakta kalan
Her dem mırıldandığın
nakaratı o ahenkli güftenin.
Bitap düşmek kadar
mecbur kılınan
Ne ilk ne de son olacak
bil ki senden arda kalan.