1 Utanırım
Yazınca kalem fikrimi kağıda
Aşkı söyleyen telden utanırım
Yağınca rahmet şükürsüz bağa da
Gönlümü yakan çölden utanırım
 
Dinlenir oldu gıybet,haset eken
Uyardım halkı, ötme dendi erken
Yalan çığ oldu, pembe beyaz derken
Kulu şah eden dilden utanırım
 
Görünce farklı, çevirdim başımı
Benden değilse bölmedim aşımı
Gördüm fitneyi, alınca yaşımı
Mevlana sözü "Gel"den utanırım
 
Kendini bile maymundan türeten
Alim imansız, şeriatıyse fen
Bir hayvan bile olamadım ki ben
Önüme konan yaldan utanırım
 
Kimi peşinde, dekolte yırtmacın
Söyle giyinmek değil mi amacın
Gözüm gördükçe modasını haçın
Hicab perdesi tülden utanırım
 
Yolda kalanın varmayız yanına
Düşen görünce, bir tekme karnına
Komşuluk neymiş, kast ettik canına
*Selamı yayan elden utanırım
 
Vatan deyince kalmaz mangalda kül
Düşün deyince, hain, hemen sürül
Değersiz artık, fikir,duruş,gönül
Bayrağımdaki aldan utanırım
 
Ne iş yaptın, geçti birden ömür
Ne Rabbe şükür, ne kula teşekkür
Bundan sonra boş, etsen de bin özür
Omza alınan saldan utanırım...
                                                                       Mehmet Şahan...
 
*"El" kelimesinin "yabancı" anlamı düşünülmüştür.
( Utanırım başlıklı yazı Şahan tarafından 17.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.