Online Üye
Online Ziyaretçi
Korktuğum şeye doğru kaçıyorum
Tırnaklarımda çürümüş parçaları kadavraların
Korkular çareler doğururdu hani
Canlı bir hayalle hiç karşılaşmadım
Yürüdükçe kirlendim
Toprak kanı emmiyor neden
Günahsa günah işte
Yağmura karşı koyamazlar bahanesiyle
Kelebekleri avuçlarımda terlettim
Askıya asılmış asilliğim
Yanında bir kova
Damlayan tavanın tam altında
Usulca yayılıyor sessizlik verem gibi
Kara kara lekeler beyaz duvarlarda
Firara yeminliyim
Bir kıvılcımlık canı var ormanların
Kızdığım eller değil ben kendimim
Kime verecek can parasını ayazlar
Vurduğu çiçeklerin
Topallamadan kabalıkta ilk kez
Yırtığından çıkıyor ayakkabılarımın
Nasırlı parmaklarım
Ucube her düşün vurup başını
Asıp boyunlarına baltaları
Kaçıyorum korktuğum şeye doğru
Ümit Seyhan