Online Üye
Online Ziyaretçi
Dağınık bir günün
gölgesi,
Esintisi kalbin
Uzaklardan dokunur yârin
eli
Bir nebze de olsa
Ferah olmalı gönül
Çeki düzen vermeli
Ne de olsa;
Ezelden bu yana sürgün…
Ben ise usul usul
Yeri geldi mi öfkenin
ateşinde
Yere göğe
sığdıramadığım
Bitimsiz bir sevgi
Hasretin gölgesinde.
Uzun gölgeler, kısa
gölgeler
Yerkürenin mizacı değil
mi;
Gel keyfim gel
Sararmış yüzler
Bir kez daha ve yeniden
Ölümün gölgesinde…
Biraz savruk muyum ne
Bir o kadar sığınmışken
geceye
Bir o kadar mahcup
belki de
Ya da sıkılgan
Sadık gölgemin
eşliğinde.
Seven mi yoksa sevgili
mi
Adı konmamış onca duygu
O ruh ki; her dem
sığındığı huşu.
Tutumsuz düşler
Mecbur bırakıldığım
O sür git yanılgılar.
Yeri geldi mi sus pus
Bir o kadar canhıraş
telaşla
Adımladığım sayısız
tümsek.
Ayıp çok ayıp,
Hadi sunuma hazır ne
varsa
Onca insan seyrinde.
Ey mübarek insanoğlu
Kolaysa saklan
Gözden ırak
Ya gönülden…
Ne çok insan dizilmiş
Ahengi bitimsiz,
Bir nebze de olsa
Sevmeyi becerememiş.
Zimmetimde geceler
Ay ışığı nüfus ederken
İmgeler gizli saklı
Budur işte
Duyguların istifi.