Mahcup Bir Toz Bulutuydu İyimserliğin
Kıpır kıpır bir telaşla çalıyordu yürek telim
Göğsümdeki tefler seviyi fısıldıyordu
Sarhoş kuşlar uçuyordu gökyüzümden
Işıklar kendi duvarına çarpıp sese dönüyordu
Sesinin kilometrelerini aşmak için kulaçladım adımları
Yollardan kocaman toz bulutları kalktı
Ben varlığına uzandım.
Sendin ruhumun kalburunu ters düz edip seslenen
Merhabandı beni uzaklardan yakınlara savuran
Dağlardı üzerime yuvarlanan
Ve ben o toz bulutunun altından kalkarak
Senin iç sesine sarıldım.
Az sonra savaşlar bitmişti şehirlerimizde
Gün isyanını sona erdirmiş bize açmıştı tüm kapılarını
Sarıldık tarumar bir toz bulutunun içinde birbirimize
Tedirgin, o ılıman denizler yeniden dil oldu kimsesizliğimize
Şiir sustu, biz konuştuk
An konuştu, biz sustuk
Mağrur bir düşün içinde
Mahcup çocuklar gibi yuvarlanıyorduk…
Selahattin YETGİN
(
Mahcup Bir Toz Bulutuydu İyimserliğin başlıklı yazı
S. Yetgin tarafından
23.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
