Dileðisin mübinin uyuduðunda þehir

Gönlümün sürüldüðü mahbeste saklýsýn sen

Sensin güneþ batýnca gökte beliren mehir

Sen de biliyorsun ki gözlerim senle uyur

Rüyadan medet uman yoksul çocuklar gibi

Yalvarýyorum Nazra bana sesini duyur

Durma karþýmda öyle geçitsiz bir yar gibi

Elinde büyütmüþüm yedi veren gülünü

Her sabah türkülerle uyanan kýzlara sor

Sevdalýnýn bir deðil bin defa öldüðünü

Aþkýn kýrýk kalemi gözyaþýyla yazýyor

Bak da gör pencerenden dünya nasýl soluyor

Nazra seninle belli açan çiçeðin rengi

Hasretin yüreðime usul usul doluyor

Usul usul yaþamýn bozuluyor ahengi

Vehimle dolup taþan aklýmý oy demirle

Dilekler sensiz olmaz umutlar sensiz yetim

Dalgalansýn denizin yüreðime demirle

Seninle aydýnlýða kavuþsun þu suretim

Köylü aksaný gibi yadýrganýrým Nazra

Sen olmazsan dökülür meyveye duran çiçek

Her sabah ve her akþam kapýma vuran azra

Söyle daha kapýda ne kadar bekleyecek

Ýsmini bir kez desem yýldýzlar düþer yere

Denizler ve nehirler kurur ateþin ile

Gedik açýlmýþ gibi gözlerinden mahþere

Gelmiþ geçmiþ mahlûkat seninle gelir dile

Susuz kalan bir gülün solan yapraðý yüzüm

Sensiz çekilmez elbet bu kahýr ve bu çile

Ne olursun gel artýk kaç zamandýr öksüzüm

Söyle ne kadar yaþar yürek bu hicran ile

Nara düþen pervane sele kapýlan kuþum

Nazra bu yangýn yeri ancak senle yeþerir

Hazan mevsimi esen soðuk rüzgar olmuþum

Ah Nazra bir meleðe zulüm nasýl haz verir

Þu yazgýmýn rengini ak eyle ne olursun

Yeniden doðsun dünya bir bebeðin gözünde

Dalgalansýn denizin sevda kýyýma vursun

Kutsal bir sese bürün, artýk yanýndayým de