Mezarsız ölülerin kefenidir gökyüzü

Ki sabahı doğurmaz her güneş

Recm taşları biriktirir cebinde zaman

Musallada saklanır çaresizliğin zehri

Ve nereye gitse kendine gelemez insan

 


Hayatın ezberindeki  nakarattır hüzün

Hep alnından vurulur kahkahalar

Bekleyişlerin parmak izleri kalır camlarda

Ayakları sürçer yolcuların

Ve ağır cümlelerle düzleşir kamburlar

 


Dört mevsim yağarken karlar

Yeryüzünün yaraları devşirilir gökyüzünde

Sokakların tenine bulaşır meczup kanamalar

Başlar tezatların uyumlu dansı

Ve sudan can dilenir balıklar


 

Kalmak kokulu bir gidiştir insan

Hep kuraktır yolcusuz yollar

Rehzen düşünceler uzatır gidişlerin menzilini

İnkârlarda saklanır  pişmanlıklar

Ve gömleğine sığmaz yılanlar

 

 

Meçhullerden fırlatılır oklar

Düşlere düşer  uçakların gölgesi

Fersiz gözlerle süslenir bedenler

İnfilaka yürür  yasak bir  alfabenin harfleri

Ve asfaltları çatlatır azimli çiçekler


 

Mecazlı bir mahya asılır  yüzlere

Ses tellerine tüner güvercinler

Eşelenir alfabeden kovulan sesler

Renkleri kaybolur yağmurların

Ve çukurlara doldurulur kullanılmamış nefesler

.

..


.r

( Yılgın Cemreler başlıklı yazı AYDIN UZKAN tarafından 18.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.