İncinir mi dil, bal t/adımlar iken!
Yücelir iken haz o dikey limitli efsunlarda
Bir b/aşka kokudur yayılan zambak/vari
Yağmuru emdikçe an, tükenir şarkı
Ne zaman seni kucaklasam be/hey!
Gücenir şair dilim, değişir mevsimler
Utanır içimde erlik dedikleri dere/bey...
Şimdi güneştir gezinen derinliklerimde
O doğurgan bakışlarındır iliklerimi soyan
Şuh kahkahaların ne çok ninnidir oysa!
Yiter miyim öpsen, etimi dişledikçe sen!
Hangi sayfada bulurum kadın sırlarını!
Gece gündüze borçludur tüm kaygılarıyla…
Yor/ma beni ne olur Dil/Amma!
Okşa usulca korsansız kıyılarımı
Nefesin lal bir denizdir, köpürür tende
Loş ışıklar gezinir üryan bedeninde
Yönsüz rüzgâra döndüm öpüşünün tesiriyle
Emzir çığlıklarımı ruhumun kerpiç evlerinde
Selahattin YETGİN