Online Üye
Online Ziyaretçi
Elimde değil
Bedenimin duvarlarına çarpıyor kalbim
Her defasında adını yineleyerek
Sana ihtiyacım var
Karanlıktan çıksın ruhum diye
Aydınlığına
Bütün sözcüklerinde kuşattığın
Aynı sahilin kenarındayız
Paçalarını topluyoruz hayatın
Ve akıyoruz nehir olup
En haşin dalgalara
Bazen sen bulut oluyorsun
Ben sende yağmur
Bazen ben bulut damlıyorum
Sen bende sağnak
karışıyoruz aşkla birbirimize
Alev alev yanarak
Gözlerine baktığımda
Başım değerek yıldızlara
Evreni saman yolundan seyredeceğiz
Görmeyi istediğin her yer
Ayaklarımızın altında
Biliyorsun ki
Aşkla kanatlan diye
Yazıldı alnımıza
Bu sevda
Merdiveni yok yüreğimin
Buğulu sözcükler doldurulup hayallerimize
Ruhunda kök salmak için
Boy verecek dallarımız
Işıkla
Aşkla
Unutma
Aynı yolları aşındırır ayaklarımız
Sonu aydınlığa çıkan zamanda
Ufukta ebemkuşağı
Ardında güneş
Uzat kollarını sorgusuz
Sımsıkı kucakla
Aşkla …
Âdem Efiloğlu